چاپ پارچه پیگمنت و انواع آن

نمایشگاه هنر ایران: چاپ پارچه پیگمنت و انواع آن

انواع پیگمنت
پیگمنت‌ها به دو دستهٔ معدنی و آلی تقسیم می‌شوند در گذشته بیشتر پیگمنت‌ها بنیان معدنی داشتند مثل pbc2o4 یا chrome yellow ولی از اواسط دههٔ 1930 پیگمنت‌هایی به بازار عرضه شد که غالبا بنیان آلی داشتند.
پیگمنت‌ها تمایلی به اتصال به کالا ندارند و اتصال آن‌ها به صورت مکانیکی می‌باشد و با یک بیندر اینکار انجام می‌شود.به همین دلیل پیگمنت‌ها قابلیت چاپ بر روی هر نوع کالایی را دارند و جنس مطرح نیست فقط بیندرها متفاوته.پیگمنت‌ها را برای چاپ پارچه‌های طبیعی مصنوعی و مخلوط این دو استفاده می‌کنند.چون پیگمنت با کالا واکنش نمی‌دهد و در واقع روی سطح می‌ماند در نتیجه زیردست هم دارد که حالا بستگی به کیفیت خمیر چاپ می‌تواند متفاوت باشد.
اکثرا پارچه‌هایی که ارزش هزینه بری نداشته باشند از پیگمنت استفاده می‌کنند.کار کردن با پیگمنت‌ها خیلی راحت می‌باشد.چون بعد از تثبیت نیاز به شستشو هم نداریم.
پیگمنت‌ها ثبات سایشی پایین و ثبات نوری خوبی دارند.
غلظت دهنده‌های مناسب جهت پیگمنت‌ها می‌تواند امولسیون: آب و نفت یا بنزین و نیمه امولسیون که شامل یک غلظت دهندهٔ طبیعی یا مصنوعی می‌باشد. اکثرا آلجینات سدیم و غلظت دهنده‌های مصنوعی می‌باشد.
از جمله مواد دیگر مورد استفاده در خمیر چاپ پیگمنت آمونیاک می‌باشد
در خمیر چاپ پیگمنت از کاتالیزور نیز استفاده می‌شود مخصوصا مواقعی که امکان افزایش دما نباشه.
یه نکتهٔ دیگه ام این که پیگمنت‌ها در برابر پرکلرواتیلن ناپایدار اند در نتیجه ثبات خشکشویی ندارند
و در بعضی مواقع برای بهبود زیر دست در خمیر چاپ از نرم کن کاتیونیک نیز استفاده می‌شود
از فیکسه کننده نیز جهت افزایش ثبات سایشی استفاده می‌شود که بروشور و ساختار هر کدام از این ارسال شده است.
سوال: مگه نباید غلطت دهنده آخر سر از کالا خارج بشه. پس چرا شستشو لازم نداریم؟
باید غلظت دهنده در شستشو خارج بشود اما وقتی از امولسیون استفاده می‌شود غلظت دهنده ایی در خمیر نیست و آب و نفت در مرحلهٔ خشک کردن و تثبیت بخار شده و از پارچه خارج می‌شود و غلظت دهنده‌های مصنوعی نیز به دلیل آنکه مادهٔ جامد خشک کمی دارند زیر دست ایجاد نمی‌کنند و ونیاز به صرف هزینه و مرحله شستشو ندارند.
ساختار و مکانیزم بیندر
نمایشگاه هنر ایران: همانطور که اشاره شد عامل نگهدارنده پیگمنتها بیندر (بایندرها) هستند
بیندرها معمولا بر پایه‌های زیر میباشند :
1. کوپلیمریست امولسیونی بر پایه آکریلات خود سخت؛
مثل Imperon – binder
پی اچ: 5
سرشت یونی ؛ آنیونیک
درصد جامد 45 درصد
بیندرهای بوتا دی ان مانند Imperon – Binder 5161
درصد جامد تا50درصد
در این بخش ضمن معرفی مکانیزم از بیندرهای شناخته شده آلمانی هم جهت آشنایی بیشتر نام میبریم.
بیندر در روند پایدار شدن تشکیل یک پوشش (فیلم) پلیمری می‌دهد که این فیلم رنگدانه پیگمنت را به سطح کالا میچسباند .

مراحل تشکیل فیلم بیندر شامل دو مرحله است:
مرحله اول :
در مرحله نخست آب و مواد سطح فعال توسط حرارت در پایداری و یا جذب پارچه بر طرف می‌شود و با بالا رفتن ماکرو مولکول بیندر حالت ژله ایی بخود خواهد گرفت .
مرحله دوم :
ذرات ژله ایی بهم نزدیک می‌شوند و تشکلیل فیلم پیوسته می‌دهند .
√√ مقاومت بیندر در روی پارچه در برابر عواملی مانند نور، سشستشو و سایش تا اندازه ایی بستگی به نوع بیندر به کار رفته خواهد داشت .
مواد را زیر میکسر بمدت زمان 3 تا 5 دقیقه میکس کرده ومی‌توان به آن فیکسه مخصوص رنگ‌های پیگمنت را افزود. فیکسه کننده‌ها مانند
Acrafix FD از شرکت بایر آلمان Bayer
Acramin F بسیار سریع پلیمر می‌گردد.
Acramin FD در دمای معمولی به صورت رزین روی پارچه پایدار می‌گردد از همین رو برای چاپ با شابلون مناسب است.
Acramin SLN در دمای بالا همرا با اصطلاحا تنوری کردن Baking بصورت رزین درآمده و ماندگاری خوبی دارد.
با توجه به موارد گفته شده بالا می‌توان روش کار را به روش زیر شرح داد :
( مقدار بیندر مصرفی معمولا تجربی است و نسخه زیر بصورت استاندارد بیان شده)

نمایشگاه هنر ایران: روش کار :
برای زمینه‌های سیر اندازه کاربرد بیندر 30 تا 100 درصد برای زمینه‌های میانه 15 تا 30 درصد و برای زمینه‌های روشن تا 15 درصد از بایندر استفاده می‌شود.

یک نسخه استاندارد
رنگ پیگمنت X گرم
بیندر. 200 تا 250 گرم
غلظت دهنده. 700گرم
اوره 50 گرم
نرم کننده 20 گرم
آب به اندازه
——-
جمع = 1000 گرم