نمایشگاه هنر ایران: جهت نگاه در عکاسی پرتره بسیار حائز اهمیت است
یک ترکیب‌بندی متعادل شده می‌تواند عکسی بسیار خوب و یا بسیار بد را حاصل شود. وقتی عکس مورد نظر پرتره باشد یکی از آسان‌ترین راه‌کارها برای برقراری تعادل ترکیب‌بندی بهره بردن از جهت نگاه خیره است. برای عکاسی پرتره نباید از این نکته غافل شد.
وقتی بر اساس قانون یک سوم و یا قانون نسبت طلایی عکسی را ترکیب‌بندی می‌کنید، به طور طبیعی وزن عکس شما در یک سمت به دلیل حضور سوژه بیشتر می‌شود.
این نکته یک راز نیست که بر همگان پوشیده باشد اما گاهی به سادگی فراموش می‌شود. پس آن را آویزه گوش کنید تا از تاثیر شگرفی که بر عکس پرتره حاصل می‌گذارد، بهره‌مند شوید.
نسبت طلایی یا عدد فی هنگامی به دست می‌آید که «نسبت بخش بزرگتر به بخش کوچکتر، برابر با نسبت کل به بخش بزرگتر» باشد.
اما نکته‌ای که لازم است بدانید و رعایت کنید این است که پس از آنکه قالب بندی اولیه تصویر پایان گرفت، از سوژه بخواهید در جهت خارج از قالب تصویر به سمت فضای خالی در سمت چپ یا راستش نگاه کند. بدین ترتیب می‌توانید عکس‌های خارق العاده‌ای به دست آورید.
نمایشگاه هنر ایران: به خاطر داشته باشید که در این شرایط زمانی بهترین نتیجه را به دست می‌آورید که در پس زمینه اجسام زیادی وجود نداشته باشد و فضای خالی از سوژه اصلی عازی از عوامل دیگر نیز باشد.
اگر فضای پس زمینه خالی نیست، آنچه که سوژه آن زل می‌زند نیز بسیار حائز اهمیت است. با دنیال کردن رد نگاه سوژه به چیزی که سوژه به آن خیره شده نیز ارزش می‌بخشید و بدین ترتیب سایز چیزهای بی اهمیت خودبه خود در نگاه تماشاگر نادیده گرفته می‌شوند.
در اینجا چند نمونه دیگر عکس که در آن دو سوم دیگر خالی نیستند اما به آیتم‌هایی خاص بها داده شده، نشان داده شده است. دقت کنید که با خیره شدن سوژه به برگ یا خط آهن این اجسام دارای وزن و ارزش شده اند.
نمایشگاه هنر ایران: بی‌شک مانند هر قانون دیگر شکستن قانون نیز می‌تواند به نتایج خوبی منتهی شود. کافی است که درک درستی از ترکیب‌بندی عکس خود داشته باشید. اگر سوژه به جایی در دور دست و بیرون از قالب شما خیره شده باشد هم می‌تواند با بیننده ارتباط برقرار کند. در این حالت به دو سوم باقی مانده قاب تصویر وزنی بخشیده نمی‌شود. این خیرگی نگاه می‌تواند بر به هم خوردن تعادل تصویر تاثیر چشم‌گیری داشته باشد.
نمونه‌ای از پرتره‌هایی که این قانون را شکسته و به نتایج خارق العاده‌ای حاصل شده را با هم می‌بینیم. نور پس زمینه دو سوم خالی تصویر را پر می‌کند و نگاه سوژه به بیرون از تصویر حاکی از احساس و تفکر او نسبت به مکانی است که در آن قرار گرفته است و بدین ترتیب عکاس سعی در ارسال پیام خود به بینندگان دارد.
