نمایشگاه هنر ایران: مجسمه سازی در طول دوره های مختلف تاریخ
از دوران ماقبل تاریخ گرفته تا جنبش های هنری معاصر ، مجسمه سازی به عنوان یک شکل هنری تکامل یافته است. درباره انواع مختلف مجسمه سازی ، تاریخ مجسمه سازی و هنرمندان تأثیرگذار بیشتر بیاموزید. اما قبل از آن لازم است ابتدا به این بپردازیم که هنر مجسمه سازی چیست؟
مجسمه ها آثار هنری سه بعدی هستند که از موادی مانند سنگ ، فلز ، سرامیک و چوب ساخته شده اند. مجسمه سازان از روش های مختلفی برای ساخت آثار هنری استفاده می کنند ، از جمله منبت کاری ، ساخت ، مدل سازی و ریخته گری.
تاریخچه مجسمه سازی به طلوع تمدن بازمی گردد.
مجسمه های ماقبل تاریخ (40000-4000 قبل از میلاد): مجسمه های ماقبل تاریخ از منبت کاری روی سنگ گرفته تا ریخته گری از برنز. سایر مجسمه های ماقبل تاریخ از خشت ، استخوان ، چوب و سنگ تراشیده شده اند. یکی از قدیمی ترین مجسمه های شناخته شده Lion-man of the Hohlenstein-Stadel است ، مجسمه ای که از عاج ماموت تراشیده شده و در آلمان یافت شده است.
مجسمه های باستانی (4000 سال قبل از میلاد مسیح – 400 میلادی): مجسمه های باستانی شامل مجسمه های بزرگ مصر باستان مانند ابوالهول بزرگ جیزه و مجسمه های برجسته غرق شده ای هستند که در سنگ تراشیده شده اند – در بسیاری از آنها خدایان مصر دیده می شوند. مورخان هنر مجسمه های یونان باستان را در سه دوره باستانی ، کلاسیک و هلنیستی ترسیم می کنند. همانطور که یونان باستان در طول قرن ها پیشرفت می کرد ، مجسمه های یونانی از کارهای اولیه سخت به کارهای هنری بسیار پیچیده تبدیل می شدند.
نمایشگاه هنر ایران: مجسمه های قرون وسطایی (400-1400s): پس از سقوط امپراتوری روم ، مجسمه سازان در سراسر اروپا آثار هنری عمدتاً مذهبی ایجاد کردند. در دوران تاریکی ، کلیسای کاتولیک قدرت و نفوذ پیدا کرد و مجسمه هایی با نماد نگاری مسیحی را سفارش داد. در اواخر دوره قرون وسطایی ، سبک گوتیک نزد هنرمندان ایتالیایی مانند Giotto و Duccio ، که مجسمه های گوتیک را برای کلیساهای جامع و کلیساهای مذهبی ایجاد می کردند ، محبوب شد.
مجسمه های دوره رنسانس (دهه های 1400–1600): در دوره رنسانس در اروپا ، مجسمه ها آثار کلاسیک ساخته شده از برنز و مرمر ایجاد کردند. مشهورترین مجسمه ساز این دوره میکل آنژ است که مجسمه های مرمر او مسیر تاریخ هنر را تغییر داد. مجسمه مستقل و برجسته او دیوید (1501–1504) هنوز هم در فلورانس پابرجاست. یکی دیگر از مجسمه های مرمر وی ، Pietà (1498–1499) ، مریم مقدس را نشان می دهد که بدن عیسی مسیح را در دست دارد.
مجسمه های باروک ، روکوکو و رمانتیک (دهه 1600-1850): در این دوره ها ، مجسمه ها حتی بیشتر تزئین ، ظریف و اغلب اروتیک می شدند. موضوع این مجسمه ها از جنبه مذهبی و به سمت فرد حرکت می کند ، که توسط کارهای هنری مانند مجسمه مایل به قرمز کلود میشل The Matoxication of Wine (1780-1790) مشخص می شود.
مجسمه های مدرن و معاصر (دهه 1860 تا به امروز): مجسمه های هنری مدرن طیف گسترده ای از جنبش های هنری را شامل می شوند ، از جمله کوبیسم ، سازه گرایی روسی ، دادائیسم و غیره. هنرمندانی مانند الکساندر کالدر مجسمه های جنبشی ساختند که در حال حرکت هستند. در طول کار خود ، پابلو پیکاسو از طیف گسترده ای از مواد ، از جمله مقوا ، خاک رس و اشیا found پیدا شده مجسمه های آزمایشی ساخت.
