نمایشگاه هنر ایران: کشف نقاشی‌های جالب انسان‌های نخستین
هر ساله میلیون‌ها بازدیدکننده برای دیدن انگکور وات (Angkor Wat) به کامبوج می‌روند. این معبد باستانی دارای ستون‌های قدیمی به قدمت 900 سال، یک خندق عظیم و مجسمه‌های خدایان هندو است. ولی چیزی که این معبد را متمایز و شگفت آور می‌کند 200 نقاشی مخفی بر روی دیواره‌های آن است که با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند به تازگی با استفاده از عکاسی دیجیتالی جزییات این نقاشی‌ها مشخص شده اند. فیل‌ها، خدایان، قایق‌ها، گروه‌های ارکستر و مردمانی که سوار بر اسب هستند در این نقاشی‌های مخفی به تصویر کشیده شده اند. به گفته محققان ممکن است این نقاشی‌ها نتیجه تلاش‌های اولیه برای بازسازی معبد باشد. بسیاری از این‌ها ممکن است نقاشی‌های دیواری باقیمانده بعد از متروک شدن این معبد در قرن پانزدهم باشند.
نمایشگاه هنر ایران: در سال 2010 زمانیکه محقق استرالیایی Noel Hidalgo Tan از دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا در حال حفاری در معبد بود، آثار ظریفی از نقاشی را با چشم مشاهده کرد.
انگکور وات در مرکز انگکور پایتخت امپراطوری خِمر قرار دارد و در سال‌های 1150-1113 قبل از میلاد ساخته شده است. این مجموعه 200 هکتاری یکی از بزرگترین بناهای تاریخی-مذهبی است که تا کنون ساخته شده. در ابتدا این محل معبد هندوها مربوط به خدا ویشنو بوده است و در قرن چهاردهم به معبد بودایی‌ها تبدیل شد.
نئول تن می‌گوید: «یک روز در وقت نهار در حال قدم زدن در معبد بودم که آثار و لکه‌هایی از رنگدانه‌های قرمز بر روی دیوارها مشاهده کردم.»
او از این لکه‌ها عکس گرفته و آن‌ها را بزرگنمایی کرده است. به گفته خودش، از جزییاتی که در عکس‌ها می‌بیند غافلگیر می‌شود.
عکس‌های دیجیتالی بزرگ شده، نقاشی‌هایی از فیل‌ها ،میمون هندو (god hanuman)، قایق‌ها و ساختمان‌ها را نشان می‌دادند که می‌توانستند حتی تصاویری از خود انگکور وات در زمان باستان باشند.
نمایشگاه هنر ایران: در سال 2012 بررسی‌های تاریخی بیشتری توسط تن و همکاران کامبوجی او صورت گرفت.
نقاشی‌هایی که در قسمت بالای معبد قرار دارند روزانه مورد بازدید هزاران نفر قرار می‌گیرند، اما بیشتر نقاشی‌های اصلی و استادانه با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شوند. برای دیدن این نقاشی‌ها تن از روش آنالیز عدم همبستگی ارتجاعی (decorrelation stretch analysis) استفاده کرد. این روش در تحقیقات هنر سنگی بسیار پرکاربرد است و به تشخیص تصاویر کمرنگ در زمیه سنگی کمک می‌کند. از این روش حتی برای بزرگنمایی تصاویر سطح مریخ بهره گرفته شده است.
درمحفظه‌ای در بالاترین لایه ستون مرکزی معبد که باکان (Bakan) نام دارد، نقاشی ماهرانه‌ای از گروه موسیقی سنتی خمر وجود دارد و ناقوس‌های متفاوت، سنتورهای چوبی، آلات موسیقی و سازهای بادی و دیگر ابزار ضربی را به تصویر کشیده است.
در همان محفظه یک نقاشی از مردمان اسب سوار که بین دو سازه در حرکت هستند، وجود دارد. احتمال می‌رود که این سازه‌ها همان معابد باشند.
بسیاری از نقاشی‌های قابل دید بر روی دیوارها به عنوان نقاشی‌های دیواری معمولی مورد توجه قرار گرفته بودند؛ ولی نقاشی‌هایی در این مطالعه کشف شدند که به حدی استادانه کشیده شده اند که نمی‌توانند صرفاً یک نقاشی دیواری معمولی و تصادفی باشند و به نظر می‌رسد برای دکوراسیون و زیباسازی دیواره‌های معبد اجرا شده اند.
کریستوف پتیه (Christophe Pottier) مدیر پروژه انگکور بزرگ‌تر (Greater Angkor) نیز بر این باور است که این نقاشی‌ها به منظور دنبال کردن هدف خاصی نقش بسته اند. او می‌گوید آثار کشف شده متنوع، زنده و اصیل هستند.
گرچه زمان دقیق خلق این آثار مشخص نیست، اما تن بر این باور است که رسم بیشتر این نقاشی‌ها از زمان پادشاه کامبوج، انگچان (1528-1566) آغاز شده باشد و دلیل آن بازسازی معبد بوده است. در این زمان کنده‌کاری‌های نیمه تمام کامل شده اند و تبدیل انگکور وات به معبد بودایی‌ها در این زمان صورت پذیرفته است. به خصوص اینکه در برخی از نقاشی‌های کشف شده تصویرهای بودایی از جمله تصویرهایی شبیه معبد تپه‌سان بودا و آثار تاریخی معروف به Stupa را نشان می‌دهد
