نقاشی گواش تقاطع رستگاری

نقاشی گواش تقاطع رستگاری
میدان نبردی میان شادی‌های زودگذر، خیانت‌های ناگهانی، و امیدی که سر باز می‌زند به خاموشی،رنگ‌ها فریاد می‌زنند؛ زردِ شادی زیر تیغ خطوط تیزِ زخم پاره می‌شود، قرمزِ خیانت به درون نفوذ می‌کند، و سفید، آخرین شمایل رستگاری‌ست،در میانه‌ی این آشوب، صلیبی شکل گرفته؛ نه برای پرستش، که برای عبور. عبور از گسست، از زخم، از انسان‌بودن،اینجا، رستگاری نه پایان است، نه بخشش؛ تقاطع است. لحظه‌ای آشفته که در آن، نور جرأت می‌کند حضور داشته