نمایشگاه هنر ایران: موسیقی هنر اول از هنرهای هفتگانه
همانطور که پیشتر گفته شد موسیقی اولین هنر در جهان است و تاریخ شناسان پیدایش نی و طبل را از دوران اندوگونس‌ها می‌دانند.
هنر اول : موسیقی
انسان‌ها در مناطق گرم و سرد و نی‌زار زندگی می‌کردند، هنگامیکه بادی می‌وزید از بالای نی‌ها صدای خوشایندی می‌شنیدند و بدین ترتیب متوجه استفاده از نی‌ها بدین منظور شدند. به همین صورت بشر در آن دوران برای نخستین بار از نی، آلت موسیقی ساخت.
چندین هزار سال پیش در دوران قدیم، کشورهای مختلفی مانند ایران، چین، یونان و ژاپن و … با موسیقی آشنایی داشتند. در کشور ما هم سازهایی مانند چنگ، شیپور و تنبک جزو اولین سازهایی بود که اجداد ما در طول تاریخ آن را می‌نواختند تا از شنیدن صدای این سازها لذت ببرند.
علاقه به ساز و موسیقی در میان همه مردم جهان به نوعی وجود دارد. به طوری که افراد با یادگیری ساز موسیقی به صورت حرفه‌ای علاوه بر تدریس آن، می‌توانند در خرید و فروش آلات و لوازم موسیقی راهنما یا فروشنده آگاهی بشوند.
• یادگیری موسیقی
نمایشگاه هنر ایران: سالهای زیادی است که بین خانواده‌های ایرانی علاقه به یادگیری فرزندان به سازی متداول شده است و بسیاری از کودکان و نوجوانان از سنین 5 تا 15 سالگی تمایل به یادگیری هنری از جمله موسیقی دارند. با این علاقه پسندیده که باید توسط خانواده‌ها حمایت شود، کودکان هنری را می‌آموزند که حتی در سنین جوانی علاوه بر دانستن آن هنر می‌توانند از طریق آموزش آن ساز یا نواختن آن به صورت حرفه‌ای درآمد خوبی کسب کنند. حمایت خانواده‌ها هم لازم است تا به صورت تشویق فرزندان به یادگیری این هنر و ثبت نام آن‌ها در آموزشگاه‌های معتبر موسیقی که کلاس‌های آموزش سازهای مختلف را به صورت گروهی و خصوصی برگزار می‌کنند، باشد.
از سازهای فرنگی که این روزها بین کودکان، نوجوانان و جوانان محبوبیت خاصی دارند می‌توان به گیتار، ویولن و پیانو اشاره کرد. بسیاری هم علاقه به یادگیری سازهای سنتی ایرانی مانند سنتور، تار، سه تار، قانون، دف و تنبک و … دارند.
اگر می‌خواهید تا آموختن موسیقی را شروع کنید، برای تهیه یک ساز خوب باید فردی آشنا با آن ساز همراهی‌تان کند تا از کم و کیف آن آلت موسیقی آگاه باشد و بتواند شما را به بهترین نحو راهنمایی کند. برای مثال در خرید سازهایی مانند پیانو، گیتار و …، انواع متعددی از این آلات موسیقی متعلق به کشورهای مختلف در بازار ایران موجود هستند که هرکدام بنا به قیمتی که برای آن‌ها در نظر گرفته شده، کیفیت متفاوتی را به شما ارائه می‌دهند.
بدین ترتیب فردی که خود این سازها را می‌نوازد یا در شناخت آن‌ها اشراف کامل دارد، قطعا می‌تواند راهنمای مفیدی برای شما در انتخاب و خرید آن‌ها باشد.
• خرید ساز مناسب
یکی از راه‌ها برای خرید و فروش سازهای سنتی و فرنگی مراجعه به فروشگاه‌های عرضه‌کننده آلات موسیقی است که در همه شهرهای بزرگ ایران وجود دارند. اما روش ساده‌تر و بی‌دردسرتری هم هست که می‌توان به صورت آنلاین و از طریق جست‌وجو در اینترنت کالای مورد نظر خود را سفارش و خریداری کنید.
• نوازندگی:
نوازنده کسی است که ساز موسیقی می‌نوازد.
درمورد پیشینه نوازندگی در ایران می‌توان گفت، از مهمترین مُهرنگاره‌های خنیاگری (:موسیقی) در جهان؛ باید از آنچه که در «چوغامیش» عربستان یا خوزستان فعلی برجای مانده، یاد کرد که در سالهای 1961–1966 میلادی، یافت شده‌است. این مهرنگاره 3400 ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان می‌دهد. در این بزم باستانی، دسته‌ای خنیاگر(:نوازنده) دیده می‌شوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان می‌دهد که آن‌ها، نخستین دسته خنیاگران(:ارکستر) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می‌بینیم که نوازنده‌ای «چنگ» و دیگری «شیپور» و آن دیگر «تنبک» می‌نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده‌ای است که «آواز» می‌خواند. ما همانند این خنیاگران را در «ایلام» و در سده 27 پیش از میلاد و از زمان پادشاهی «پوزوز این شوشیناک» در شوش می‌شناسیم. از همین گاه، مُهر و نشانه‌هایی در دست است که نشان می‌دهند، خنیاگران بسیاری در ایران می‌زیستند.
نمایشگاه هنر ایران: در فارسی نوازنده سازهای سنتی را با پسوند «-زن» (مانند تارزن، نی‌زن و مانند آن) یا با پسوند «-نواز» (مانند نی‌نواز) نام می‌گذارند. نام نوازندگان سازهای غربی اما بیشتر به تبع از زبان فرانسه با پسوند «-یست» نام برده می‌شود. مانند ویولونیست، ساکسوفونیست و مانند آن. در زیر فهرستی از نام نوازندگان سازهای گوناگون آمده‌است:
ابوا: ابویست
ارگ: ارگانیست، ارگ‌زن، ارگ‌نواز
باسون: باسونیست
باندورا: باندوریست
بوزوکی: بوزوکی‌زن
پرکاشن: پرکاشنیست
پیانو: پیانیست
ترومبون: ترومبونیست
ترومپت: ترومپت‌نواز
توبا: توبیست، توبانواز
درامز: درامر
رکوردر: رکوردرنواز
سازهای الکترونیک: نوازنده سازهای الکترونیک
ساکسوفون: ساکسوفونیست
سیتار: سیتاریست، سیتارزن، سیتارنواز
فلوت: فلوتیست، فلوت‌زن، فلوت‌نواز
کلارینت: کلارینتیست
کنترباس و گیتار بیس: بیسیست
کیبورد: کیبوردر
گیتار: گیتاریست
ماندولین: ماندولین‌زن، ماندولینیست
هارپ: هارپیست، چنگ نواز
هورن: هورنیست
ویلن: ویلنیست، ویلن‌زن، ویلن‌نواز
ویلن‌سل: ویلن‌سلیست،
• آهنگسازی:
نمایشگاه هنر ایران: آهنگساز شخصی است که آثار موسیقی را تألیف می‌نماید. آهنگساز در حقیقت نویسندهٔ موسیقی است که با احاطهٔ کامل به علم موسیقی ایده‌های فکری خود را در قالب موسیقی به رشتهٔ تحریر درمی‌آورد. آهنگسازی این نیست که شخص ملودی بسازد یا تنها در صورتی که قطعه‌ای موسیقایی ساخت وی لقب آهنگساز را به خود نسبت دهد؛ بلکه آهنگساز مانند هر حرفهٔ علمی دیگر می‌بایست در مراکز آموزش علمی موسیقی در رشته آهنگسازی تحصیل یا می‌بایست از علوم مختلف موسیقی از جمله رهبری ارکستر، سازشناسی، سازبندی، هارمونی، پُلی‌فونی، کنتراپوئن و… که لازمهٔ کار آهنگسازی است برخوردار باشد.
فردی که تنها ملودی می‌سازد و آن را به شخص دیگری برای سازبندی می‌سپارد، آهنگساز به‌شمار نمی‌آید و نغمه‌پرداز یا نواساز است. اما اگر کسی دیگر مقولات آهنگسازی یعنی ملودی، هارمونی و سازبندی را با هم پیش ببرد یک آهنگساز به‌شمار می‌رود.
هر آهنگساز می‌بایست یک ساز را به خوبی بنوازد. در حقیقت در دنیای موسیقی به دلیل نیاز به دانش زیاد و گستردگی کار آهنگساز، از وی به عنوان دانشنامهٔ موسیقی نام می‌برند. آهنگساز باید به ساز مادر یعنی پیانو احاطه کامل داشته باشد آهنگساز به معنی انگلیسی همان songwriter می‌باشد.
