نمایشگاه هنر ایران: 101 نقاش معروف دنیا که در تاریخ جاودانه شدند (قسمت پنجم)
فهرستی که پیش رو دارید، اسامی 101 نقاش تاثیرگذار تاریخ هنر از قرن سیزدهم تاکنون است. هنرمندانی که تاریخ هنر نقاشی غرب را دستخوش تغییرات عمده کرده‌اند و از آن‌ها همواره به عنوان پیشگام یاد شده است.
با توجه به اینکه این فهرست نتیجه تحقیقات عمیق در مورد نقاشان تاثیرگذار است و همکاری و کمک آن‌ها در پیشبرد هنر غرب و الهام بخشی برای هنرمندان دیگر بعد از خود را نمى توان نادیده گرفت. البته این نکته را باید در نظر داشت که زیبایى‌شناسى در هنر همیشه امرى نسبى بوده و هست. به همین جهت بعضی از خوانندگان ممکن است صد در صد با ترتیب اسامى زیر موافق نباشند. به هر صورت هدف از تهیه فهرست، معرفی نقاشان و هنرمندانی است که آثاری این چنین بدیع و فراموش ناشدنی خلق کرده‌اند.
61. اُمبرتو بُچونی (1882-1916) UMBERTO BOCCIONI
نمایشگاه هنر ایران: بلندمرتبه‌ترین چهره فوتوریسم ایتالیا است. بچیونی تحت تاثیر دنیای ماشین و صنعت به شکوفایی رسید که جنبش اصلی و سمبل زمان معاصرش بود.
62. یواخیم پاتینیر (1480-1524) JOACHIM PATINIR
از لحاظ تکنیک به عنوان یک نقاش فنلاندى در مقایسه با مملینگ و وان در ویدن از استعداد کمتری برخوردار بود با این حال سهم او از تاریخ هنر بسیار حیاتی است. منظره پردازی‌های او نقش مهمی در پیوستگی این عنصر به عنوان یکی از عنوان‌هاى اصلی به دنیای نقاشی ایفا می‌‌کنند.
63. دوچو دا بوانینسنیا (1255-1318) DUCCIO DA BUONINSEGNA
هنگامی که جوتو دی بوندونه در حال تغییر تاریخ هنر نقاشی در فلورانس بود، دوچیو مانند هوای تازه‌ای برای ریه‌هاى مدرسه‌های علمی آن زمان بود.
64. راجر وان در وِیدن (1399-1464) ROGIER VAN DER WEYDEN
پس از وان آیک، پیشواى سبک نقاشی فنلاند قرن پانزدهم و استاد پرسپکتیو و ترکیب‌بندی است.
65. جان کنستابل (1776-1837) JOHN CONSTABLE
به همراهی ترنر، هنرمند شاخص رمانتیسیسم انگلستان است. اما برعکس هم عصرانش هرگز انگلستان را ترک نکرد، درعوض تمام وقت و توانش را در به نمایش گذاردن مناظر زیبای کشور محبوبش به خدمت گرفت.
66. ژاک-لوئیس داوید (1748-1825) JACQUES-LOUIS DAVID
اوج قله نئوکلاسیسیسم است. هنرمند بلندپروازی است که ترکیب‌بندی‌هایش انعکاسی از زندگی گیج کننده و انقلابی او هستند.
67. آرشیل گورکی (1905-1948) ARSHILE GORKY
اصالتی ارمنی دارد و در آمریکا متولد شده است. او سوررئالیست است و پیشرو ابسترکت اکسپرسینیسم محسوب می‌‌شود. به او لقب «دروازه عالم ناخودآگاه» را داده‌اند.
68. هیرنیموس بوش (1450-1516) HIERONYMUS BOSCH
شخصیتی بسیار مذهبی داشت و تمام آثارش حاکی از اخلاقیات و پند و اندرز هستند. او همواره اجتماعش را با پیروزی گناه و گمراهی و تمام عواملی که انسان را از جایگاه فرشته خویش پایین می‌‌کشیدند همراه می‌دید. قصد او هشدار به هم عصرانش در مورد عواقب سوء این اعمال نادرست بود.
69. پیتر بروگل (1528-1569) PIETER BRUEGEL THE ELDER
نمایشگاه هنر ایران: بسیاری از مکتبیون و منتقدین هنری وجوه مشترک مهمی میان آثار هیرنیموس بوش و بروگل یافته‌اند، اما حقیقت این است که تفاوت بین آثار این دو بسیار عمیق است. نظر به اینکه رویاپردازى‌هاى بوش زاده عقاید او در مورد فریب‌خوردگی و نگرانی‌های انسانیت‌گرایى و پیام‌های اخلاقی هستند و از طرف دیگر آثار بروگل پر از شوخ طبعی و حتى زندگی‌‌هاى رعیتی هستند که به نظر می‌رسد پیش‌بینی او از منظره‌های هلند از سده‌های بعدی آن بودند.
70. سیمونه مارتینی (1284-1344) SIMONE MARTINI
هنرمند بزرگ سبک ترِچنتو (قرن چهاردهم میلادی) ایتالیاست. همیشه چندین قدم از هم عصرانش جلوتر بود که همین امتیاز در بسط دادن و به اوج رساندن مهارت‌هایش و در نتیجه سبک بین‌المللی‌اش او را یاری کرد.
71. فردریش ادوین چرچ (182-1900) Frederic Edwin Church
چرچ اوج مکتب هادسن ریور در آمریکا است. در میان هم مکتبان و هم عصرانش از همه جسور‌تر و با استعداد‌تر بود. او بدون شک از تواناترین نقاشان منظرهٔ همهٔ اعصار است. تنها تعداد کمی هنرمندان مانند ترنر، مونه و سزان از او جلوتر هستند.
72. ادوارد هپر (1882-1967) EDWARD HOPPER
معروف به «نقاش انزوای شهری» است. معروف‌ترین اثرش «شب کاری» (1942) سمبل تنهایی کلان شهرهای معاصر و همچنین تمثالی از هنر قرن بیستم است.
73. لوچیو فُنتانا (1899-1968) LUCIO FONTANA
پدر «اعلامیه سفید» (White Manifesto) است، جنبشی که به گفته خودش ماده، رنگ و صدا در حرکت، نمود و تجلی هستند که به طور همزمان گسترش هنر جدید را حادث می‌‌شوند. فلسفه فضایی و فاصله او هم اکنون نماد هنر نیمه دوم قرن بیستم است.
74. فرانس مارک (1880-1968) FRANZ MARC
بعد از کاندینسکی چهره بارز گروه اکسپرسیونیست «سوارکار آبی» ( بلو رایدر) و معروف‌ترین نقاش اکسپرسیونیست است. او در اوج قدرت هنرى‌‌اش دنیا را ترک کرد، هنگامی که نحوه کاربرد رنگش از هم عصران انتزاعی گراش بسیار جلوتر بود.
75. پیر آگوست رنوار (1841-1919) PIERRE-AUGUSTE RENOIR
یکی از چهره‌های کلیدی امپرسونیست است. او بعد از مدتی این مکتب را ترک کرد تا به سبکی بیشتر شخصی و آکادمیک که بیشتر با روحیاتش سازگار بود بپردازد.
76. جیمز مکنیل ویستلر (1856-1921) JAMES MCNEILL WHISTLER
همزمان با وینسلو همر از چهره‌های شاخص نقاشی آمریکا در دوره خویش است. چهره پردازی ممتاز است که به قدرت تصویرگری اش به وضوح در نقاشی چهرهٔ مادرش که بزرگترین شاهکار نقاشی آمریکاست دیده می‌‌شود.
77. تئودور ژِریکو (1791-1824) THEODORE GÉRICAULT
نمایشگاه هنر ایران: چهره کلیدی رمانتیسیسم است. او بر خلاف ریشه‌های بورژوازی اش زندگی‌ای انقلابی داشت. شاهکار او «الوار شکسته‌های مدوسا»، اثری را خلق کرده است هر چند که منتقدان آن را از لحاظ سیاسی نادرست می‌‌دانند؛ اما شاهکارى است که داستان درماندگی کشتی شکستگان نیروی دریایی فرانسه که بعد از متلاشی شدن کشتی به حال خود رها شده‌اند، را روایت مى‌کند.
78. ویلیام هوگارت (1697-1764) WILLIAM HOGARTH
فهرست بهترین چهره پردازان تاریخ هنر نمی‌تواند از نام هوگارت غافل بماند، هنرمندی که حتى طراحی‌‌های اولیه اش می‌توانند به خودی خود پسا امپرسیونیسم محسوب شوند.
79. کامی کورو (1796-1875) CAMILLE COROT
یکی از نقاشان معروف رئالیسم فرانسه در قرن نوزدهم است که تاثیرات عمیقی بر نقاشان امپرسیونیست مانند مونه یا رنوار داشت.
80. جورج براک (1882-1963) GEORGES BRAQUE
همزمان با پیکاسو و جان گری، چهره‌های شاخص کوبیسم، از مهم‌ترین هنرمندان آوانگارد قرن بیستم است.
