الفبای هنر نقاشی

هنر نقاشی

۱۳ دی ۱۴۰۰ 644 بازدید
نمایشگاه هنر ایران

الفبای هنر نقاشی

نمایشگاه آثار هنر ایران: الفبای هنر نقاشی

نقاشی یک واژه گسترده است؛ فرم ها، سبک ها، تکنیک های مختلفی روی این فعالیت هنری تاثیر دارند و وقتی می گوییم فردی نقاش است باید بگوییم که در چه طیفی از این هنر نیز فعالیت می کند.
در هنر نقاشی رنگ بر روی یک سطح مانند کاغذ یا بوم ایجاد نقش می‌کند و اثری خلق می‌شود. فردی که این کار را انجام می دهد نقاش می گویند!

این کلمه زمانی به کار می رود که این فعالیت هنری حرفه فرد باشد. قدمت نقاشی در بین انسان ها ، شش برابر قدمت استفاده از زبان نوشتاری است. در قیاس با نقاشی، طراحی، سلسله عملیات ایجاد یک سری اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن یا حرکت ابزاری بر روی یک سطح است.

نقاش چه می کند:

کار نقاش در یک کلام، خلق اثرهنری بر پایه هنر نقاشی است. نقاش با آگاهی از اصول هنر نقاشی و زیبایی شناسی به آفرینش اثری هنری می پردازد. محتوای این اثر می تواند چهره افراد (چهره نگاری)، مناظر طبیعی (طبیعت نگاری)، زندگی روزمره مردم (مردم نگاری)، چهره های مذهبی (شمایل نگاری)، مناظر تاریخی (تاریخ نگاری)، ترکیبی از اشیای بی جان (طبیعت بی جان) و یا اینکه تصویری کاملا ذهنی باشد.

ابزارهایی که معمولا توسط نقاش مورد استفاده قرار می گیرند،مداد، ‌کاغذ، خط کش، پایه چوبی، بوم، مداد رنگی، آبرنگ، گواش، پاک کن، قلم مو و پاستل می باشند. حوزه کار نقاش به وسعت خلقت است و نقاش می تواند در زمینه های مختلف نقاشی، طراحی، نقاشی متحرک (انیمیشن یا پویانمایی)، پوسترسازی، نقاشی صحنه تئاتر و … فعالیت کند.

نقاش باید ویژگی‌های‌ جسمی‌ و روحی‌ خاصی‌ داشته‌ باشد تا بتواند در کار خود موفق‌ گردد. او باید بسیار خلاق، مبدع و دارای ذوق هنری زیاد باشد. نقاش ها معمولا افرادی درون گرا هستند و ساعات طولانی می توانند به تنهایی کار کنند و از کار کردن لذت ببرند.

هنر نقاشی

نمایشگاه هنر ایران: هنر نقاشی یعنی نوربخشیدن به چشم بیننده و ناگزیرکردن وی جهت تحسین‌کردن این هنر متعالی. در دوره صفویه، هنر نقاشی ابتدا روح شهر تبریز را رنگ‌نوازی کرد و پس از پایتخت‌شدن اصفهان، به جلوه‌گری در این شهر پرداخت.

بی‌شک بازار قیصریه، عمارت هشت‌بهشت و عالی‌قاپو از نمونه‌های بارز آن است. بنابراین اصفهان را می‌توان تابلوی نقاشی ایران دانست که در دوره صفویه و با ظهور و بروز هنرمندی چون رضاعباسی که امروزه آثارش در کاخ هشت‌بهشت به‌خوبی خودنمایی می‌کند، هنر نقاشی، به‌ویژه مینیاتور و نگارگری را رونق فراوان بخشید.

نقاشی یعنی مستندسازی؛ روایت‌گری و بیان احساس و ذوق هنرمندانه و نقاشی ایرانی یعنی خلق حماسه از جنس رنگ و بوم. این همان چیزی است که این هنر بومی را در آسیا، از دیگر کشورها متمایز می‌سازد و حرفی برای گفتن دارد.

نقاشی های قدیمی

قدیمی‌ترین نقاشی‌ها در دنیا که متعلق به حدود ۳۲۰۰۰ هزار سال پیش می‌باشد، در گروته شاوه فرانسه قرار دارد. این نقاشی‌ها که با استفاده از افرای قرمز و رنگ‌دانه سیاه، حکاکی و رنگ شده‌اند، تصاویری از اسب‌ها، کرگدن‌ها، شیرها، بوفالوها و ماموت‌ها را نشان می‌دهند. این‌ها نمونه‌هایی از نقاشی در غار هستند که در اغلب نقاط دنیا وجود دارند.

قدمت نقاشی در ایران نیز کم از دیگر کشورهای برجسته در این حوزه نیست وکهن‌ترین آن مربوط به منظره‌های موجود در غارهای استان لرستان است. البته نقاشی‌هایی نیز از دوره اشکانیان به چشم می‌خورد که می‌تواند گواه خوبی بر قدمت این هنر در ایران باشد. از کتاب مانی پیامبر، یعنی «ارژنگ» نمی‌توان گذشت که مربوط به قرن سوم است و قدیمی‌ترین اثر ثبتی به صورت کتاب بوده است.

نقاشی ایرانی مثل بسیاری از هنرهای دیگر، فرازوفرود بسیاری داشته است؛ گاه به واسطه حمله مغولان، تحت تأثیر این قوم قرار گرفت و به‌سان نقاشی‌های چینی، خالی از روح ایرانی شد و گاه مانند دوره صفویه به اوج خود رسید.

اثر ضامن آهو استاد فرشچیان

نمایشگاه آثار هنر ایران شما را دعوت به مطالعه مقالات بیشتر و همچنین ارسال مقالات ارزشمند شما می کند!

مطلبی که مطالعه کردید تلاش داشت تا الفبای هنر نقاشی را در «نمایشگاه هنر ایران» به شما ارائه دهد، در صورتیکه محتوای این صفحه را کافی نمی دانید یا سوالی دارید از طریق ارسال دیدگاه با ما در میان بگذارید.
اشتراک گذاری

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

30 + = 31