نمایشگاه هنر ایران: تعریف کامل عکاسی برهنه یا گلامور Glamour photography
عکاسی گلامور یا برهنه (به انگلیسی: Glamour photography) شاخهای از عکاسی است که سوژهٔ آن یک انسان کاملاً لخت و برهنه میباشد که به زیبایی خلقت بدن انسان پرداخته میشود. در عکاسی گلامور معمولاً سوژهها زن هستند و البته که از مردان نیز میتواند باشد. چیزی که بیشتر اهمیت دارد این است که مدل خوش اندام با بدن ورزیده و تراشیده انتخاب میشود. موقعیت قرارگیری سوژه در عکس اغلب درحالت رمانتیک و دارای جذابیت جنسی به تصویر کشیده میشود.
نمایشگاه هنر ایران: عکاسی برهنه زیرشاخهای از عکاسی هنری است که در آن بدن تماماً برهنه (لُخت مادرزاد) آدمی به تصویر کشیده میشود. این نوع عکاسی، بر سوژه و رفتار او نسبت به تمایلات جنسیاش تأکید میکند. عکاسی برهنه با عکاسی اروتیک و عکاسی پورنوگرافی تفاوت دارد.
بسیاری از عکاسان معتقدند عکاسی برهنه تقدم اندام بدن نسبت به چهره است، یعنی برخلاف عکاسی پرتره که محور اصلی عکس، چهره و صورت سوژه است، در عکاسی برهنه محور اصلی، نشان دادن بدن برهنهٔ انسان با خط و فرمهای طبیعی اندام اوست.
نمایشگاه هنر ایران: عکاسان در این سبک عکاسی ، گاهی اوقات از نورها و سایههای شدید، پوست براق روغن زده شده و آرایش در سراسر بدن به منظور نشان دادن زیبایی و ساختار بدن استفاده میکنند. در واقع میتوان گفت که هنرمند عکاس از این طریق سعی در نشان دادن انسان و تمام زیباییش آنچنان که هست، بدون بهرهگیری از زیبایی لباس، دکور و دنیای پیرامونی بپردازد.
سوژههای عکاسی برهنه عمدتاً زنان هستند هرچند که از مردان نیز عکسبرداری میشود. بسیاری از عکاسان همچون، ادوارد وستون، روت برنهارد و جری آوینم در تلاش بودند تا بین عکاسی پورنوگرافی و عکاسی برهنه تفاوت ایجاد کنند؛ آنها ترجیح میدادند از اصطلاحات نقاشی استفاده کنند تا مرز بین پورنوگرافی و هنر مشخص باشد؛ آثار بعدی رابرت مپلتورپ در برجستهکردن این خطوط تمایز کمک بسیاری کرد.
این نوع عکاسی معمولاً با قراردادن سوژه در یک ترکیببندی و حالت ایستاده و بدون حرکت است؛ سوژههای گلامور اغلب مانکنهای حرفهای هستند و عکسها عموماً مصرف تجاری و تبلیغاتی دارند که شامل تولید انبوه برای تقویم و پوستر و همچنین در مجلههای بزرگسال همچون پلیبوی استفاده میشود. البته گاهی اوقات عکسها فقط برای استفادهٔ خصوصی و شخصی در نظر گرفته میشوند. عکاسان برای ایجاد تصاویر زیبا و پُر زرقوبرق، از ترکیبی از لوازم آرایشی، نورپردازی و قلم بادی استفاده میکنند.
پیشینه:
از دوران پیشاتاریخ تا کنون، بشر آشکارا به توصیف برهنگی پرداختهاست، تندیسکهای ونوس و هنرهای سنگتراشی به جامانده نمونههایی از این تصویرگریها است. در میانرودان باستان نیز آثاری از بشر کشف شدهاست که اندام برهنه انسان را به وضوح نشان میدهد.