معرفی هنر زیبا و ماندگار کاشی کاری
هنر کاشی کاری ایرانی با پیشینه‌ای کهن، یکی از باشکوه‌ترین هنرهای معماری اسلامی به شمار می‌رود.
این هنر ظریف که از قرون اولیه اسلامی در ایران رواج یافت، با استفاده از تکنیک‌های متنوعی مانند هفت رنگ، معرق و معقلی، زیباترین آثار معماری را خلق کرده است.
مساجد، مدارس و بناهای تاریخی ایران با کاشی‌های فیروزه‌ای، لاجوردی و طلایی خود، گواهی بر مهارت بی‌نظیر هنرمندان ایرانی هستند.
کاشی کاری نه تنها جنبه تزئینی دارد، بلکه به عنوان پوشش محافظتی بناها نیز عمل می‌کند و در برابر عوامل جوی مقاوم است.
امروزه هنر کاشی کاری با حفظ اصالت خود، در معماری معاصر نیز جایگاه ویژه‌ای یافته است.
هنرمندان این رشته با ترکیب طرح‌های سنتی و تکنیک‌های مدرن، آثاری خلق می‌کنند که هم هویت ایرانی دارند و هم با سلیقه امروزی سازگارند.
کارگاه‌های کاشی سازی در شهرهایی مانند اصفهان، کاشان و یزد همچنان به تولید آثار ارزشمند مشغولند.
موزه‌های متعددی در ایران، گنجینه‌ای از نفیس‌ترین کاشی‌های تاریخی را در معرض نمایش گذاشته‌اند.
چرا باید این مطلب را مطالعه کنیم؟
این مقاله مرجع کاملی برای شناخت تاریخچه، تکنیک‌ها و نقش‌های کاشی کاری ایرانی است.
با مطالعه این مطلب با ارزش هنری و معماری این هنر اصیل آشنا خواهید شد.
اگر به هنرهای سنتی ایران یا معماری اسلامی علاقه دارید، این مطلب راهنمای جامعی برای شماست.
همچنین اطلاعات مفیدی درباره مراکز آموزش کاشی کاری و بازارهای فروش این آثار ارائه می‌دهد.
نمایشگاه هنر ایران: کاشی کاری یکی از نمادهای مهم در معماری ایرانی است که به صورت آجرهای لعاب دار برای زیبایی داخل و یا بیرون بنا استفاده می شود. کلمه کاشی نام خود را از شهر کاشان که از مهمترین مراکز تولید سفال و کاشی مرکز ایران به شمار می رود گرفته است.
قدمت آجر لعاب دار (کاشی) را به زمان بابلیان و به تاریخ هزاره دوم پیش از میلاد نسبت می دهند. یکی از نمونه های با اهمیت آجرهای لعاب دار ایران سنگ نبشته آجری لعاب دارِ کاخ آپادانای تخت جمشید است که در سال 1350 باستان شناسی اهل آمریکا آنها را کشف کرده است ؛ و امروزه در موزه شرق شناسی شیکاگو نگهداری می شود.
نمایشگاه هنر ایران: از کاوش های باستان شناسی در مناطق تاریخی حفاظت شده ایی مانند چغازنبیل، معبد آپادانا در شوش و دیگر نقاط باستانی ایران آثار قابل توجه ایی کشف شده است. پس از ورود اسلام و تشکیل حکومت های اسلامی این هنر به تدریج تبدیل شد به یکی از مهم ترین عناصر پوشش ساختمان های مختلف به ویژه سازه های مذهبی، سرانجام در دوران صفوی و تیموری این هنر به اوج تکامل و ظرافت خود رسید. امروزه دانشمندان و ریاضیدانان بر این باورند که کاشی کاری اسلامی با ریاضیات و موسیقی ارتباط نزدیکی دارد. از زیباترین و قدیمی ترین کاشی های این دوره می توان به کاشی های فیروزه ای اصفهان و کتیبه های باستانی سلجوقی اشاره کرد.
کاشی کاری سنتی را بر حسب نوع تولید به گروه های زیر تقسیم می کنند: کاشی زرین فام، نقاشی زیر لعابی، نقاشی رو لعابی، کاشی مینائی، کاشی معقلی یا بنایی و کاشی هفت رنگ. برخی از این کاشی ها فقط برای داخل بنا استفاده می شود و بعضی هم برای داخل و هم برای بیرون بنا کاربرد دارد. پژوهشگران بر این باورند که کاشی هفت رنگ یکی از هنرهای برجسته در میان آثار تاریخی باقی مانده از دوران هنر اسلامی ایران است. رنگ هایی که در کاشی استفاده می شود هر یک دوره ای خاص از تاریخ را نشان می دهند. رنگ در کاشی های قدیمی به همراه مخلوطی از سرب و قلع بوده است که همین امر سبب مقاومت زیاد در برابر تغییرات محیطی و جوی شده است و پس از گذر قرن ها توانسته زیبایی و اصالت خود را حفظ کند. از مهمترین آثار هنر کاشی کاری ایران می توان به کاخ آپادانا، مسجد جامع و مسجد شیخ لطف اللۀ اصفهان، آرامگاه شیخ عبدالصمد اصفهانی در نطنز، حرم مطهر امام رضا علیه السلام در مشهد، مسجد و مدرسه سپهسالار تهران، گنبد سلطانیه در زنجان، و مسجد کبود تبریز اشاره کرد
کلمات کلیدی:
هنر کاشی کاری، کاشی کاری ایرانی، کاشی هفت رنگ، کاشی معرق، کاشی معقلی، معماری اسلامی، صنایع دستی ایران، هنرهای سنتی، کاشی کاری اصفهان، نقش‌های کاشی، موزه کاشی، کارگاه کاشی سازی
