نمایشگاه هنر ایران: بررسی تاریخچه نگارگری در دوران صفویه ایران
– در دوران صفوی کارگاه جدیدی در تبریز برپا شد و تحت حمایت شاه طهماسب اول صفوی بود که نگارگری ایران کامل ترین جلوه خود را نشان داد. همچنین در این دوره نسخه هایی بجا مانده که از لحاظ نگارگری تفاوتی با ساخته های کارگاه تبریز دارد که در هرات و به خط سلطان محمد نور کتابت شده اند و نسخه ظفرنامه از نمونه آنهاست.
– تلفیق سنت های خاوری ( هرات ) و باختری ( تبریز ) موجب شد سبکی اصیل و کاملی بوجود آید که از نمونه ی بارز آن میتوان به شاهنامه تهماسبی و خمسه تهماسبی اشاره کرد.
نگاره ای از نسخه شاهنامه تهماسبی، 930ه.ق
– به دستور ابراهیم میرزا کارگاهی در مشهد برپا شد و هفت اورنگ جامی مهمترین نسخه مصوری بود که در این کارگاه تدوین شد و تصاویر آن توسط استادان متعددی مانند میرزاعلی، آقا میرک و شیخ محمد خلق شده اند.
نگاره ای از نسخه هفت اورنگ، 964- 973 ه.ق
– در نیمه دوم سده دهم با کاهش حمایت دربار از هنر و رشد طبقه بازرگانان، نقاشی جداگانه و مستقل از کتاب رواج پیدا کرد و هنرمندانی چون شیخ محمد، محمدی هروی، سیاوش بیگ و صادق بیگ در این عرصه فعالیت کردند و مهارت و قدرتشان را در طراحی و صورتگری نشان دادند.
شراب سازان،محمدی هروی، 999ه.ق
– در دوران سلطنت شاه عباس اول، هنر ایران از جمله نقاشی رونق تازه ایی پیدا کرد. هنرمندانی چون صادق بیگ و رضا عباسی در کارگاه سلطنتی مشغول به فعالیت بودند و هردو به سنت واقعگرایی بهزاد پایبند بودند.
نمایشگاه هنر ایران: رضا عباسی در زمان همکاری با کارگاه سلطنتی به مصورسازی نسخه هایی چون قصص الانبیا، خسرو و شیرین نظامی، مخزن الاسرار، گلستان سعدی و دیوان میرعلیشیر نوایی پرداخت. پس از مرگ رضا عباسی نقاشانی چون محمد قاسم، افضل الحسینی، محمد یوسف، محمد علی سبک او را ادامه دادند.
جوان شمشیر به دست، رضا عباسی
