نمایشگاه هنر ایران: توضیح مراحل انجام کار فوکوس لنز دوربین عکاسی بصورت گام به گام
در این مطلب ابتدا می‌خواهیم ببینیم چرا باید فوکوس لنز دوربین را پیش از استفاده تنظیم کنیم و سپس مراحل انجام کار را بطور گام به گام با هم بررسی خواهیم کرد. بیشتر دوربینهای دیجیتال گزینه‌ای برای اعمال تنظیماتی به منظور بهبود فوکوس لنزی که به آن‌ها وصل شده، دارند.
اگر بر حسب اتفاق لنزهای سری سیگماآرت را استفاده میکنید می‌توانید از USB Dock سیگما برای تنظیمات بیشتر و دقیق‌تر فوکوس لنز استفاده کنید.
چرا باید فوکوس لنز را کالیبره کنیم؟
همه لنزها در حین تولید در کارخانه اندکی تولرانس دارند و فوکوس همه آن‌ها دقیقا با یکدیگر برابری نمی‌کند.
دوربینهای مدرن و چندمگاپیکسلی امروزی، مقدار بسیار کم خارج از فوکوس بودن پشت یا جلوی سوژه به خوبی دیده می‌شود و گاه می‌تواند دلیلی برای رد یا قبولی یک عکس در مسابقات عکاسی به شمار رود.
حال، اگر شما عکاس منظره باشید که با f/16 عکاسی میکنید، احتمالا به فوکوس نبودن لنز دوربین‌تان توجه آن‌چنانی نخواهید کرد؛ اما اگر عکاس پرتره باشید که بودجه قابل توجهی برای خرید یک لنز پرایم صرف کرده باشید و تقریبا همه سوژه‌های شما با f/1.4 تا f/2.8 عکاسی شوند، در این صورت قطعا یکی از دغدغه‌های اصلی شما فوکوس بودن کامل لنز است.
دو نکته را به خاطر بسپارید:
1. دوربین نباید در فاصله‌ای کمتر فاصله کانونی × 50 قرار گرفته باشد مگر در لنزهای تله 200 میلیمتری یا بیشتر؛ که در این صورت راهنما باید در فاصله‌ای 25 برابر فاصله کانونی لنز قرار گیرد.
2. این روش تنظیم و کالیبره کردن فوکوس لنز برای لنزهای پرایم کارآمد نیست.
برای آنکه تنظیمات لازم را انجام دهید باید مراحل زیر را طی کنید:
1. با دوربین خود یک عکس بگیرید.
2. عکس را به صورت خام (Camera Raw, Bridge, LR) باز کنید (و نه JPEG)
3. تا 200٪ زوم کنید و ببینید آیا فوکوس روی خطکش هنوز روی 0 است یا خیر (مانند تصویر زیر)
4. این کار را تکرار کنید تا وقتی که نقطه سبز فوکوس روی صفر خط کش باشد.
پیدایش سیستم اوتوفوکوس قریب به دو دهه قدمت دارد و در این پریود زمانی سیر تکاملی چشمگیری را طی نموده است. این سیستم در ابتدا بسیار کند بود و تنها برای موضوعات استاتیک (ثابت) و یا با حرکت کند کاربرد داشت و مزیتی محدود محسوب میشد. اما سازندگان دوربین با درک اهمیت این سیستم به تکامل آن ادامه دادند، بطوریکه سیستمهای اوتوفوکوس امروزی، سریع، دقیق و بسیار قابل اعتماد بوده، جزئی اساسی در عکاسی از حیات وحش و عکاسی اکشن محسوب می‌شوند. ولی داشتن ابزاری با چنین سیستمی دقیق، برای ثبت عکسهای خوب کفایت نمی‌کند و آموختن چگونگی کار با آن برای حصول نتیجه دلخواه یک ضرورت محصوب می‌شود.
انتخاب لنز مناسب :
اصولا دو نوع موتور در لنزها بکار میرود : موتورهای معمول و موتورهای اولتراسونیک
نمایشگاه هنر ایران: موتورهای اوتوفوکوس معمولی در لنزهای ارزان قیمت بکار گرفته می‌شوند و عموما کند و پرسروصدا هستند و موتورهای اولتراسونیک (Ultra Sonic Motor = USM) که بسیار بهتر هستند و در لنزهای گران قیمت‌تر بکار میروند. البته وجود مارک USM بر روی هر لنزی به مفهوم داشتن موتور التراسونیک نیست، لنزهای مرغوبی همچون Canon 300 f/4 L IS USM دارای موتورهای واقعی یواس ام از نوع حلقوی (Ring type USM) هستند در صورتی که لنزهای رده متوسط و ارزانی همچون لنزهای Canon 70-300 IS USM دارای موتورهایی از نوع میکرو یو اس ام هستند که تفاوت چندانی با موتورهای معمولی ندارند. سازندگان معمولا اطلاعات واضحی را راجع به نوع موتور “میکرو یو اس ام” و “یو اس ام حلقوی” (MICRO-USM &RING TYPE USM) قید نمی‌کنند و در هر حال شما نیاز به تحقیق بیشتری قبل از خرید دارید.
موتورهای RING-TYPE USM دارای چهار ویژگی بزرگ هستند:
سرعت : لنزهای واجد این نوع موتورهای فوکوس بسیار سریع هستند. اگرچه سرعت اوتوفوکوس لنزهای مختلف با این نوع موتور نیز متفاوت است اما سرعت چاشنی این نوع موتورهاست.
فوکوس دستی همیشگی ( Full Time Manual Focous = FTM ) : در لنزهای معمولی امکان فوکوس دستی بدون آزاد کردن کلید اتوفوکوس و قرار دادن آن در حالت فوکوس دستی منجر به تخریب دنده‌ها یا موتور لنز خواهد گردید ولی در سیستم FTM شما می‌توانید با سیستم دستی به حد فوکوس نزدیک و در همان حال بصورت اتوفوکوس و بدون زدن هیچ کلیدی با خیال راحت فوکوس نهایی را اعمال کنید بدون آنکه نگران خراب شدن لنز باشید.
فوکوس داخلی : این نوع لنزها در حین پروسه فوکوس نمودن افزایش طول نمی یابند و نیز هیچ قسمتی از اجزا نمیچرخد. ( این مسئله برای فیلترهای پلاریزه ارزش زیادی دارند چون فیلترهای پلاریزه به زاویه چرخش حساسیت دارند و این زاویه هنگامی که تنظیم شد با چرخش دهانه قدامی لنز به هم میریزد)
عملکرد بیصدا : این لنزها بسیار بیصدا هستند لذا سبب فرار موضوع عکاسی به خاطر سروصدا نمی‌شوند. ( تصور کنید یک پرنده یا حیوان با گوشهای تیزش که بسیار دامنه فرکانس شنواییش از انسان بیشتر است صدای موتور لنز را حتی در فاصله 10 متری می‌تواند بشنود ). پس خرید لنزهایی غیرحلقوی اولتراسونیک مگر در مواردی همچون فوکوس دستی دائم ویا موضوعات ساکن عقلانی نیست و برای عکاسی از حیات وحش و عکاسی اکششن، لنزهایی با سرعت فوکوس بالا و قابلیت فوکوس دستی همیشگی یک ضرورت است.
انتخاب نقاط فوکوس :
تمامی دوربینهای DSLR دارای تعدادی نقاط اتوفوکوس هستند که این تعداد بین 3 تا 5 در مدلهای ابتدایی و 51 نقطه در مدلهای پیشرفته مانند دوربین حرفه‌ای نیکون D3 متفاوت می‌باشد. شاید تصور کنید که این نقاط همگی دارای یک مشخصه هستند ولی در عمل اینگونه نیست و این نقاط بر دونوع هستند : سنسورهای از نوع خطی ( LINEAR TYPE AF POINTS) و از نوع صلیبی (CROSS TYPE AF POINTS)
سنسورهای خطی تنها قادر به تشخیص جزییات افقی هستند در حالیکه نوع صلیبی توانایی تشخیص جزییات افقی و عمودی را دارا هستند. نوع صلیبی دارای اتوفوکوس سریعتر بوده و موضوعاتی که در نوع خطی ممکن است با مشکل تشخیص داده شود در این نوع به راحتی قابل تشخیص خواهند بود. در دوربینهای تجارتی و آماتوری متداول تنها نقطه از نوع صلیبی در مرکز قرار دارد و بقیه از نوع خطی هستند. با لنزهای کند ( لنزهای با دهانه دیافرگم کوچک) تمامی سنسورها بصورت خطی عمل می‌کنند. در انواع SLRهای حرفه‌ای مدولهای پیچیده‌ای در سیستم اتوفوکوس نهفته است که غالبا با 5 تا 10 سنسور صلیبی همراه است. اما با لنزهای کندی که F آن‌ها در حدود 5٫6 تا 8 است، حتی این سنسورهای صلیبی نیز تبدیل به نوع خطی میگردند.
کدام نقطه فوکوس را انتخاب کنیم؟ اساسا سه استراتژی برای اینکار وجود دارد
1- استفاده از نقطه مرکزی و قفل فوکوس : در هر SLR نقطه مرکزی سریعترین و کاراترین نقطه به حساب می‌آید. این نقطه انتخاب خوبی برای دوربینهای آماتوری و یا لنزهایی با دیافراگم کند ( f/5.6-8) است. نقطه مرکزی تنها انتخاب برای کار با لنزی با 8/F و حتی لنزهایی همچون Canon 600 f/4 + 2.0x TC می‌باشد (تنها دوربینهای سری 1 قابلیت اوتوفوکوس با لنزیکه بازترین دیافراگم آن f/8 است را دارند ). در صورتی که قصد عکاسی از یک موضوع ساکن را دارید از نقطه مرکزی استفاده کنید. شما باید بر روی چشمهای موضوع فوکوس نموده، فوکوس را قفل نموده، دوباره کادربندی را انجام داده و عکس را بگیرید.
در صورت عکاسی از سوژه متحرک، فوکوس با استفاده از نقطه مرکزی بسیار سخت بوده و زمان به شما اجازه قفل فوکوس و کادربندی مجددرا نمی‌دهد لذا با فوکوس بر روی چشم، موضوع در وسط کادر قرار می‌گیرد و کادربندی و ترکیب بندی ساکنی را ایجاد می‌کند که جذابیت ندارد. در این حالت دو راه دارید : با کادری بازتر و با فضایی بیشتر در اطراف سوژه عکس بگیرید و سپس در زمان پردازش، عکس را طوری کراپ کنید که سوژه در موقعیت مناسب قرار گیرد. در غیر این صورت شما باید بر روی بدن سوژه بجای چشمها فوکوس نمایید. در این حالت توجه داشته باشید انتخاب عمق میدان مناسب چشمها را در فوکوس قرار می‌دهد. برای موضوعات کوچک انتخاب عدد اف 11 و گاه کوچکتر ضرورت می‌یابد.
2- استفاده از سنسورهای غیرمرکزی: این امکان وجود دارد تا با نقاط غیرمرکزی نیز فوکوس خوبی داشت. شما می‌توانید نقطه‌ای (سنسوری) را که کادربندی مناسبی را به شما می‌دهد انتخاب نمایید. برای حیوانات وحشی نقطه‌ای را انتخاب کنید که می‌خواهید چشم موضوع در آنجا قرار بگیرد. در این صورت دیگر احتیاجی به قفل فوکوس نیست.
3- انتخاب اتوماتیک نقطه فوکوس توسط خود دوربین (AFPS): دوربین بطور اتوماتیک در فوکوس نقطه‌ای را انتخاب مینماید. این جستجو موضوع را تعقیب مینماید تا در صورت ضرورت نقطه یا نقاط دیگری را جایگزین آن نماید. عملکرد و رفتاردقیق دوربین‌ها در انتخاب خودکار نقطه فوکوس (AFPS) برحسب نوع دوربین متفاوت است. بر روی دوربینهای سری 1D و در حالت تک شات(ONE SHOT MODE)، دوربین همواره نقطه اوتوفوکوسی را که بر روی نزدیکترین موضوع با کنتراست مناسب قرار دارد انتخاب می‌کند و در حالت فوکوس ممتد (AI SERVO) نقطه فوکوس مرکزی برای شروع پروسه اوتفوکوس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سیستم AFPS به اندازه انتخاب دستی نقاط اوتوفوکوس قابل اعتماد نیست اما این شیوه برای موضوعات بسیار پرتحرک که امکان در مرکز کادرنگاه داشتن آن‌ها میسر نیست بهترین انتخاب است
انتخاب بین فوکوس ثابت و ممتد (ONE SHOT & AI SERVO AF)
نمایشگاه هنر ایران: علاوه بر انتخاب نقطه اوتوفوکوس شما باید بین دو حالت اوتوفوکوس یعنی اوتوفوکوس ثابت (ONE SHOT AF) و اوتوفوکوس ممتد (AI SERVO AF)، حالت ایده آل را انتخاب کنید .
حالت اوتوفوکوس ثابت، برای موضوعات ثابت بهترین انتخاب است. در اینحالت، با نیمه فشرده نگاه داشتن دکمه شاتر، فوکوس روی سوژه قفل می‌شود. در اوتوفوکوس ثابت، تنها زمانی عکس گرفته مشود که اوتوفوکوس روی سوژه قفل شده باشد. این سیستم از اوتوفوکوس ممتد کمی دقیق‌تر است و حساسیت بیشتری در شرایط کم نور دارد اما برای موضوعات متحرک خوب نیست زیرا در صورتی که موضوع حرکت نماید شما مجبور به رها نمودن دکمه شاتر و دوباره نیمه فشردن آن برای فوکوس مجدد در موقعیت جدید سوژه هستید.
من (جوزا) برای بیشتر عکسهایم از فوکوس ممتد (AI SERVO) استفاده میکنم. AI SERVO تا زمانی که شما دکمه شاتر را از حالت نیمه فشرده رها نکرده اید موضوع را رها نمی‌کند. درحالت AI SERVO حتی در زمانیکه سوژه در فوکوس نباشد، عکس گرفته می‌شود ( برخلاف ONE SHOT AF که عکس تنها زمانی گرفته می‌شود که سیستم اوتوفوکوس روی سوژه قفل شود ) که عملکردی مفید است، چراکه گاه دوربین اشتباه می‌کند و سوژه ایکه کاملا در فوکوس است را خارج از فوکوس تشخیص می‌دهد. AI SERVO برای موضوعات متحرک بسیار خوب است ولی برای موضوعات ساکنی که با تکنیک فوکوس در چشمها و سپس کادربندی انجام گیرد شما بایستی از قفل فوکوس بهره بگیرید و دکمه AF LOCK را فشار دهید در غیر اینصورت با تغییر کادر، دوربین بلافاصله بر روی نقطه دیگری فوکوس خواهد نمود. برخی دوربین‌ها همچنین مجهز به مد سومی بنام AI FOCUS هستند (اوتوفوکوس هوشمند) که در اینحالت خود دوربین بر حسب شرایط سوژه بین دو حالت فوق عمل سوییچ را انجام می‌دهد. من پیشنهاد میدهم از این مد استفاده نکنید زیرا در این صورت حق انتخاب در چنین مسئله بسیار مهمی را به دوربین واگذار میکنید.
عوامل تاثیر گذار بر سرعت اتوفوکوس
علاوه بر موتور اتوفوکوس لنز، پارامترهای دیگری نیز بر سرعت اتوفوکوس تاثیرگذار هستند که شناخت آن‌ها تکنییک اوتوفوکوس شما را بهبود بخشیده، درصد خطا را پایین می‌آورد.
اگر موتور اوتوفوکوس لنز را به عضله تشبیه کنیم، دوربین حکم مغز را دارد. همانطور که انتظا میرود دوربینهای حرفه‌ای دارای سیستم اتوفوکوس پیشرفته تری نسبت به دوربینهای تجاری هستند. با یک لنز یکسان مطمئنا دوربین 1D از دوربین 500D دارای دارای اوتوفوکوس سریعتری است و هر نسل جدیدتری دارای سیستمها و الگوریتمهای جدیدتری از اوتوفوکوس است. دوربین 1D/1Ds MarkII اولین دوربین‌هایی بودند که به دو پردازنده (CPU) برای سیستم اوتوفوکوس مجهز شدند که اولی کار محاسبه و دیگری عمل کنترل موتور اوتوفوکوس را انجام می‌دهد.
تله کانورتور (TELECONVERTERS)ها به میزان 1 تا 2 گام از میزان روشنایی لنز میکاهند و بنابراین سرعت اوتوفوکوس را نیز پایین می‌آورند. Canon TC 1.4 II قریب به 50% سرعت اتوفوکوس را کاهش داده و برای TC2.0X II CANON این افت تا 75% است.
حداکثر دهانه دیافراگم : که از طریق عدد F حک شده بر روی لنز شناخته می‌شود، نقشی حیاتی بر سرعت اتوفوکوس در نور کم دارد و اتوفوکوس را در هر شرایط نوری متاثر میسازد. لنزهای سریعتر (با عدد f کوچکتر) اوتوفوکوس سریعتری نسبت به لنزهایی با دیافراگم کندتر دارند مثلا لنز Canon 300 f/2.8 اوتوفوکوسی سریعتر نسبت به لنزی با دیافرگم کندتر مثل Canon 300 f/4 دارد.
فاصله کانونی و حداقل فاصله فوکوس لنز( MFD ) نیز متغیر بسیار مهمی هستند. درلنزهای تله بلند (فاصله کانونی زیاد )، موضوعاتی که خارج از فوکوس هستند واقعا مات (BLURRED) هستند و اغلب بطور کامل غیرقابل تشخیص میباشند در حالیکه در لنزهای کوتاه، به ندرت موضوعات خارج از فوکوس کاملا مات هستند و بنابراین پیدا کردن و فوکوس روی سوژه کاملا مبهم در تله‌های بلند به زمان بیشتری نیاز دارد.
در صورتی که لنز دارای حداقل فاصله فوکوس کمی‌باشد اتوفوکوس کندتر خواهد بود زیرا موتور اوتوفوکوس باید دامنه بزرگی را برای فوکوس حرکت کند و این موضوع، کندتر بودن اوتوفوکوس لنز ماکرو 180 کانن ( با دامنه فوکوس 45 سانت تا بینهایت) نسبت به لنز 70-200 کانن (با دامنه فوکوس 1٫5 متر تا بینهایت) را توجیه می‌کند.
میزان نور نیز به شدت اوتوفوکوس را متاثر می‌کند. در نور کم اوتوفوکوس کندتر است زیرا دوربین برای آنالیز جزئیات سوژه با مشکل مواجه میگردد. در نور خیلی کم و یا در تاریکی مطلق سیستم اوتوفوکوس قادر به پیدا کردن موضوع نیست مگرآنکه از فلاش با “پرتوافشان نور کمکی اوتوفوکوس” (AF ASSIST BEAM) همچون فلاش 580 EX استفاده نمایید. این شعاع نوری عبارتست ازیک الگوی راه راه که بر روی موضوع کنتراست ایجاد کرده، امکان اوتوفوکوس را حتی در تاریکی فراهم مینماید. البته در لحظه ثبت عکس این شعاع نور کمکی خاموش می‌شود تا الگوی نوری در عکس شما ظاهر نگردد.
اوتوفوکوس نیاز به کنتراست موضوع دارد تا فوکوس را بخوبی انجام دهد. موضوعات کم کنتراست همانند دیوار، پوست و لباس تکرنگ باعث خطا میگردد زیرا سیستم اوتوفوکوس قادر به تشخیص جزییات کافی برای فرمان فوکوس نیست. برای عکاسی از اینگونه موضوعات بر روی لبه‌های موضوع که بر روی یک سطح با سطح مورد نظر شما برای فوکوس قرار دارند فوکوس نمایید و یا از فوکوس دستی بهره بگیرید.
دکمه قفل فوکوس
نمایشگاه هنر ایران: هنگام عکاسی از پرندگان و حیوانات وحشی من همواره از AI SERVO استفاده میکنم که دوربین را در حالت فوکوس دائم قرار می‌دهد، البته تا زمانی که دکمه شاتر نیمه فشرده است. در صورتی که موضوع در نقطه‌ای خارج از نقطه فوکوس قرار گیرد دوربین بر روی موضوع دیگری که در آن نقطه قرار دارد فوکوس می‌کند. چطور ممکن است تا کادربندی خارج از مرکز را انجام دهیم؟ البته شما قادر به انتخاب نقطه‌ای خارج از مرکز که با موضوع منطبق باشد هستید اما این شیوه سریعترین راه کار نیست بخصوص آنکه موضوع موقعیت خود را در کادر دائما عوض کند. علاوه بر آنکه نقاط خارج از مرکز به اندازه مرکز حساس نیستند و حتی در لنزهایی با حداکثر دیافراگم F/8 و صرفآ در دوربینهای سری 1D، نقطه مرکزی عملا تنها نقطه فعال خواهد بود.
در صورتی که اساسا از نقطه مرکزی استفاده میکنید AF LOCK از الزامات است. همانطور که از نامش پیداست، دکمه AF LOCK، اوتوفوکوس را، مادام که آنرا فشرده اید قفل می‌کند ( در دوربینهای کانن دکمه AF LOCK با یک ستاره در کنار دکمه مشخص گردیده است) شما می‌توانید با نیمه فشدن دکمه شاتر بر روی چشم موضوع با نقطه مرکزی کادر( و یا نقاط دیگر ) فوکوس نموده و سپس دکمه AF LOCK را فشرده نگاه دارید و نسبت به کادربندی مجدد اقدام نموده و بدون نگرانی ازجابجایی اتوفوکوس عکاسی نمایید. استفاده از این شیوه و قفل فوکوس بر روی موضوعاتی با حرکات پیش بینی نشده که حرکاتی سریع با لحظاتی از سکون دارند بسیار عالی عمل مینماید. در صورتی که شما از ONE SHOT AF استفاده میکنید شما می‌توانید براحتی بر موضوعات ثابت فوکوس کنید اما برای حرکات احتمالی سوژه آمادگی نخواهید داشت. در عوض با تکنیک AF LOCK+AI SERVO شما قادر به فوکوس و کادربندی موضوعات ثابت هستید (درست مانند ONE SHOT) و هنگامی که حرکت شروع شد کافیست دکمه AF LOCK را رها نموده و اجازه دهید تا اوتوفوکوس ممتد به تعقیب سوژه بپردازد.
به خاطر داشته باشید که دکمه ستاره عملکردهایی متعدد دارد و قابلیت تعریف این دکمه برای عملیات دیگر نیز وجود دارد. کاربرد پیش فرض آن EXPOSURE LOCK است ونه AF LOCK. برای استفاده از آن به عنوان AF LOCK به ترتیب زیر عمل کنید:
به منوی دوربین وارد شوید و در قسمت custom function “4” :
لنزهای تله زوم حرفه‌ای همچون Canon 300 f/2.8, 400 f/2.8 600 f/4 دارای دکمه AF LOCK بر روی بدنه لنز هستند که درست همانند دکمه قفل فوکوس خود دوربین عمل می‌کنند. شما بسته به استیل عکاسی خود ممکن است بین استفاده از AF LOCK بدنه و یا لنز یکی را انتخاب کنید. برای من دکمه روی دوربین قابل دسترس‌تر و سهلتر از استفاده از دکمه روی لنز است بخصوص زمانی که از سه پایه استفاده میکنم.
محدود کننده فوکوس و پیش تنظیمات فوکوس
FOCUS LIMITER به شما اجازه می‌دهد تا دامنه فوکوس را کوچک نمایید لذا سرعت اتوفوکوس شما بیشتر میگردد زیرا دوربین باید محدوده کوچکتری را برای فوکوس جستجو کند. این مسئله برای لنزهای سوپر تله بسیار مفید است و شما شاهد افزایش بسیار زیاد کارایی اوتوفوکوس خواهید بود. از طرف دیگر شما ممکن است شاتهایی را که از محدوده تنظیم شده خارج شوند را از دست بدهید. کما اینکه برای یک پرنده که به دوربین نزدیک شد من بیش از یک شات نتوانستم بگیرم. من پیشنهاد میکنم این تکنیک را تنها برای عکسهایی بکارگیرید که مطمئن هستید سوژه در فاصله محدود و مشخصی جابجا می‌شود و برای موضوعات بسیار متحرک من ترجیح میدهم تا رنج را محدود نکنم تا موقعیتهای خاص و تکرار ناشدنی را از دست ندهم.
Focus preset ویژگی دیگری است که در لنزهای گرانقیمت همانند Canon 300 f/2.8 ویا Canon 600 f/4 L IS وجود دارد. کلید FP) FOCUS PRESET)، با کلید SET و رینگ FP کار می‌کند. FP به شما امکان به حافظه دادن یک فاصله را می‌دهد و پس از تغییر فاصله امکان بازگشت به فاصله از پیش تنظیم شده شده را توسط رینگ FP دارا خواهید بود. برای بکارگیری Fp این کلید را در حالت اکتیو(I) یا اکتیو با آلارم “))” قرار دهید. بر روی فاصله‌ای که می‌خواهید فوکوس نمایید و کلید set را بزنید تا ذخیره صورت گیرد. حالا با چرخش رینگ fp به سرعت به همین فاصله می‌توانید بازگردید. ( در صورتی که گزینه fp را در حالت “))” فعال کرده باشید در زمان فوکوس، لنز یک بوق کوچک (beep ) خواد داشت)
این گزینه زمانی خیلی مفید خواهد بود که موضوعات در فواصل خیلی متفاوتی قرار داشته باشند: مثلا فرض کنیدکه می‌خواهید از یک جفت اگرت در فاصله خیلی دور عکس بگیرید و همزمان یک ماهیخورک هم در فاصله 10 متری شما بر روی شاخه‌ای نشسته است. می‌توانید روی ماهیخورک فوکوس کنید و آنرا به حافظه بسپارید و مشغول عکاسی از اگرت‌ها شوید و هر زمان که خواستید به سرعت اوتوفوکوس را به موقعیت ماهیخوررک بازگردانید.
Canon EOS 1Ds Mark III, Canon EF 300 f/2.8 L IS USM, Canon 1.4x TC, 1/1250 f/4, iso 3200, handheld. Costa Rica.
برای ثبت این عکس من ( جوزا ) از focus limiter استفاده کردم تا سرعت اوتوفوکوس را به حداکثر برسانم. اما علیرغم استفاده از بهترین تکنیک و برترین تجهیزات، در نورکم و برای چنین سوژه پرتحرکی امکان فوموس دقیق بسیار مشکل است بطوریکه از بین بیش از 600 شات تنها 10-8 شات خوب با فوکوس دقیق عایدم شد.
نکات و تکنیکها
نمایشگاه هنر ایران: کجا فوکوس کنیم؟ در صورتی که از حیوانات عکاسی میکنید حتما بر روی چشمهای موضوع فوکوس کنید در غیراینصورت 90 % ارزش عکس از دست رفته است. در صورتی که موضوع کنتراست کمی دارد بر لبه‌ها فوکوس کنید.
کلید شاتر: برای عکس گرفتن بر روی دکمه شاتر ضربه نزنید بلکه آن را تا نیمه فشرده و به فوکوس کردن در حین حرکت سوژه ادامه دهید. در اینصورت هنگام فشردن کامل دکمه شاتر، همیشه موضوع در فوکوس قرار دارد، در صورتیکه اگر بطور آنی روی دکمه شاتر ضربه بزنید و عکس بگیرید، دوربین زمان کافی را برای فوکوس پیدا نمی‌کند. به خاطر داشته باشید که با نیمه فشرده نگاهداشتن دکمه شاتر عمر باطری به شدت نزول می‌کند، بنابراین همیشه 1-2 باطری اضافه بهمراه داشته باشید.
اشکالات فوکوس: حتی اگر شما در تکنیک فوکوس کارکشته باشید باز هم ممکن است مشکلاتی در فوکوس وجود داشته باشد. به یاد داشته باشید که سایز سنسورهای اوتوفوکوس‌کمی از نقطه اوتوفوکوس بزرگتر است و لذا برای موضوعاتی که کنتراست خیلی بالایی دارند ممکن است فوکوس به نقطه مجاوری که مدنظر شما نیست جابجا شود و این خطای دوربین نیست. یا از طرفی ممکن است دوربین عقب‌تر و یا جلوتر از نقطه مورد نظر فوکوس کند (BACKFOCUS OR FRONT FOCUS ISSUE ) شما باید تشخیص دهید که این ایراد مربوط به لنز است و یا دوربین و آنرا برای کالیبره شدن به نمایندگی ارجاع دهید و یا چنانچه دوربین شما امکان Aufo focous micro adjustment را دارد خودتان نسبت به کالیبره کردن آن اقدام کنید.
قفل فوکوس برای موضوعات متحرک: در صورتیکه میدانید موضوع در یک صفحه موازی با دوربین حرکت خواهد کرد، فوکوس را در ترازی معادل انجام دهید و آنرا قفل نمایید. من این تکنیک را در نشیمنگاه پرنده بکار گرفتم و خیلی موفق بود. من بر روی پرنده وقتی در نشیمنگاه است فوکوس کرده و قفل میکنم. و وقتی پرنده شروع به پرواز می‌کند شاتر را میفشارم. تا وقتی پرنده موازی با دوربین پرواز می‌کند در بالاترین سطح شارپنس قرار دارد و اگر من از این تکنیک استفاده نمیکردم، احتمال فوکوس روی پس زمینه بسیار زیاد بود و فوکوس بر روی موضوع در حین پرواز تقریبا محال میبود. این تکنیک برای دوربینهای رده متوسط و ارزان که AF سریعی ندارند هم بسیارموثر است.
