نمایشگاه هنر ایران: نحوه عملکرد دوربین عکاسی
هنگام عکاس، عدسی دوربین را جلو و عقب می‌بریم تا آنکه در منظره یاب تصویر واضحی از جسم مورد نظر دیده شود. در این حالت تصویری حقیقی و معکوس می‌تواند روی فیلم تشکیل شود که با فشار دکمه شاتر باز می‌شود و نور در مدت مشخص به فیلم می‌رسد و تصویر جسم را روی آن بوجود می‌آورد.
دوربین عکاسی از یک اتاقک تاریک تشکیل شده که بر جدارهای آن یک عدسی محدب با فاصله کانونی ثابت قرار دارد. در جدار مقابل این عدسی فیلم و بین فیلم و عدسی دیافراگم وجود دارد. علاوه بر این دوربین به دستگاه تنظیم فاصله (مسافت یاب نوری)، شاتر یا بندان، نورسنج (طیف سنج نوری) و منظره یاب مجهز است.
در دوربین‌های مدرن به جای فیلم یک حسگر حساس به نور، می‌تواند از نوع CCD و CMOS باشد.
دوربین‌های عکاسی از لحاظ ساختاری به طور کلی به دو گروه دیجیتال و آنالوگ تقسیم می‌شوند و همگی در یک موضوع اشتراک دارند و آن هم؛ گذراندن نور از لنز، نمایش تصویر در ویزور و کانونی کردن صحیح آن روی صفحه حساس فیلم است.
نمایشگاه هنر ایران: ساختار دوربین‌های آنالوگ بر این اساس است که؛ نور از داخل لنز گذشته و پس از برخورد با یک آینه، به سوی چشم ناظر هدایت می‌شود. وقتی عکاس کادر مناسب و دیگر پارامترها را تنظیم کرد، دکمه شاتر را می‌فشارد و با این کار بخش‌هایی که مانع رسیدن نور به صفحه حساس می‌شدند، از میان برداشته می‌شوند.
نحوهٔ کار دوربین‌های عکاسی دیجیتال بسیار مشابه کار دوربین‌های فیلمیِ قدیمی است. نور پس از عبور از لنز روی صفحه حساس به نور تابیده می‌شود. در دوربین‌های دیجیتال این صفحه حساس یک «سنسور» الکتریکی است که همانند صفحه مانیتور (اما در جهت عکس) میزان فوتون‌های تابیده شده را به صورت یک جریان الکتریکی کالیبره شده به یک دستگاه مبدل می‌فرستد. مبدلِ آنالوگ به دیجیتال هم به نوبهٔ خود این اطلاعات را برای هر پیکسل به صورت عددی ما بین 0-225 (میزان روشنایی هر پیکسل) به کارت ذخیره سازی ارسال می‌کند.
در برگه راهنمای زیر می‌توانید عملکرد دوربین عکاسی دیجیتال و چگونگی تاثیر سه عامل مهم اندازه دریچه دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو بر تصویر را مشاهده کنید.
