نمایشگاه هنر ایران: نکاتی مفید جهت عکسبرداری از سوژه درحال حرکت
می‌توان به روشهای مختلف از سوژه‌های درحال حرکت تصویربرداری کرد. هریک از این روشها، تاثیرات خوب و مشکلاتی دارند.
محدودیتهای قاب بندی
دنبال کردن حرکت با لنز بسته مشکل است و جایی که قاب تصویر، فضای کافی برای حرکت بیشتر ندارد وبسیار فشرده به نظر می‌رسد سوژه ،ناخواسته از محدوده قاب خارج می‌شود. بنابراین اگر قصد ندارید که بخشی از حرکت را از دست دهید، یا باید یک نمای بازتر یا نقطه دیدی متفاوت بگیرید،یا باید تلاش کنید که با این محدودیت کنار بیایید و سوژه را درآن شرایط دنبال کنید. البته اگر حرکات را برنامه‌ریزی کرده باشید ،به طور معمول دوربین می‌تواند حرکت را در قاب خود داشته باشد.
حرکات دوربین
حرکت سوژه‌هایی که از دوربین دور می‌شوند یا به طرف دوربین می‌آیند، بسیار ساده‌تر و راحت‌تر درقاب تصویر نگهداری می‌شود تا حرکاتی که به طور متقاطع یا عمود بر محور دید دوربین انجام می‌گیرند. هرچند به این نکته هم باید اشاره کنیم که حرکات مورب همیشه برای دید دوربین جالبتر و جذابتر است.
می‌توانید یک حرکت افقی را با چرخاندن سر دوربین دنبال نمایید. اما این اشکال وجود دارد که در پایان حرکت پان ، ممکن است پیشتر از نقطه‌ای که باید درآنجا توقف می‌کردید،رفته باشید. تعقیب موضوع با دوربین به جلو یا عقب به نظر ساده می‌آید. البته روشهای دیگری هم هست. مثلا در آغاز حرکت، می‌توانید به نقطه دید دوربین دیگری که با فاصله ،در محل مناسب دیگری مستقر شده ، برش دهید. این دوربین ،رسیدن بازیگر را تا جلوی خود نظاره خواهد کرد .
باید بدانیم که اگر حرکت مستقیم سوژه به سوی دوربین ثابت ، مناسب و با منطق و اصول همراه نباشد، غیر طبیعی و تصنعی به نظر خواهد رسید.
تغییرات نقطه دید دوربین
نمایشگاه هنر ایران: هنگام طراحی عمل دوربین ،کارگردان همیشه باید موظف باشد که حرکات دوربین به طور کامل نرم ،آرام و قابل اطمینان صورت گیرد. دوربین، در حالی که نمای انتخاب شده را در قاب تصویر خود دارد ، می‌تواند به طور غیر محسوس به سوژه نزدیکتر شود و به اصطلاح بخزدعمل زوم کردن آرام لنز ، بسیار راحت‌تر از حرکت دوربین به جلو یا عقب است و شاید هم جایگزین مناسبی برای حرکت دوربین باشد. عقب کشیدن دوربین ،نیازمند مهارت تصویربردار است و باید بسیار مواظب بود که هنگام عقب کشیدن دوربین و بازتر شدن میدان دید لنز، اشیای ناخواسته نزدیک به سوژه اصلی ، درقاب تصویر دیده نشوند. بویژه زمانی که سوژه خود متحرک است، چرخیدن به دورآن ( arching ) نیازمند تمرین بسیار است.
به خاطر داشته باشید که وقتی دوربین و سوژه ،هر دو در حرکتند ،همکاری و همراهی بسیار نزدیک این دو ، ضروری و اساسی است. بنابراین، برای مثال ،سرعت راه رفتن بازیگر در زمان تمرین با دوربین ،باید با حرکت دوربین متناسب باشد.
_شرح تصویر
1- سمت حرکت : عبور از صحنه الف) بسرعت در عرض صحنه (عمود بر محور دوربین) ب) به شکل مورب و مایل ج) حرکت از انتهای صحنه و مستقیم به سوی دوربین ( منطبق بر محور دوربین) که تا حدودی بیشتر طول خواهد کشید وممکن است خسته کننده به نظر برسد.
2- زوایای مایل: حرکت بین سوژه‌های با فاصله زیاد را ،می‌توان با حرکات مایل نسبت به محور دوربین پوشش مناسب داد.
3- از گرفتن تصاویر ناقص ( سر از تن جدا شده یا ..) بپرهیزید: تصویربرداران را از بلند شون یا نشستن بازیگرانتان آگاه سازید. در مورد ارائه تصاویر و آثار عجیب و غریب و باورنکردنی وخیالی آن‌ها را راهنمایی کنید.
