نمایشگاه هنر ایران: هنر کاریکاتور ساده ترین روش برای آگاه سازی مردم
واژهٔ کاریکاتور که به نظر می‌رسد نخستین بار توسط شخصی به نام موسینی در سال ۱۶۴۶ میلادی به کار رفته باشد، از فعل کاریکاره ایتالیایی، به معنی بار کردن گرفته شده‌است. کاریکاره جریمه‌کردن و توبیخ‌کردن نیز معنی می‌دهد. همچنین ممکن است که کاریکاتور از واژهٔ کاراتره (caracter) و یا کارا اسپانیایی به معنای صورت اخذ شده باشد. عمده‌ترین بخش هر کاریکاتور صورت آن است.
هنر کاریکاتور خیلی پیش از پیدایش روزنامه نگاری و حتی اختراع صنعت چاپ در دنیا رواج داشته و در واقع عمری به درازای تاریخ مکتوب انسان دارد. این هنر در عصر باستان شناخته شده و رواج داشته است. اولین کاریکاتورهایی که در آنها مسائل سیاسی و اجتماعی مطرح شد، در حفاری‌های شهر پمپی به دست آمده که تقریبأ ۱۹۰۰ سال پیش در زیر گدازه‌های آتش فشانی پنهان بود.
نمایشگاه هنر ایران: با دیدن کاریکاتو ، ناخودآگاه مفهوم خنده و شوخی در ذهن تداعی می شود . اما اگر از این جهت به تعداد بیشمار آنها نگاه کنیم ، می بینیم در بسیاری از این تصاویر ، سعی در ایجاد خنده و شوخی صرف نبوده است . در حقیقت بعضی از بزرگترین آثار کاریکاتور ، به لحاظ جدی بودن و تاثیری که بر عواطف و احساسات وارد می کند ، با سایر اشکال هنری های تجسمی به رقابت برخاسته اند.
نمایشگاه هنر ایران: کاریکاتورها زبان طنز هستند که در آن ها معنای تلخی نهفته است به نام حقایق اجتماعی ناهنجار که با هنرمندی کاریکاتوریست ها به صورت تصویری درمی آیند. یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمی‌تواند داشته باشد.
هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ با همین تصاویر قدم های مهمی در آگاه سازی مردم و تحول جامعه برداشته اند، اگر هم تاثیرشان به این بزرگی نبوده باشد همین که باعث تکان خوردن یک انسان درباره یک موضوع شده باشد باز هم ارزشمند هستند.
