نمایشگاه هنر ایران: 16 سبک معروف عکاسی
در این مقاله، می خواهیم درباره 16 دسته از محبوب ترین انواع سبک عکاسی با شما صحبت کنیم؛ حتما تا آخر این متن با ما همراه باشید تا با داستان پشت پرده پرکاربردترین سبک ها آشنا شوید.
- عکاسی خیابانی
- خبری یا فتوژورنالیسم
- منظره
- حیات وحش
- پرتره
- نجومی
- طبیعت بی جان
- تبلیغاتی و صنعتی
- مد ( عکاسی مدلینگ )
- معماری
- ماکرو
- مفهومی
- انتزاعی
- فاین آرت
- عکاسی کوبیسم
1- سبک عکاسی خیابانی Street photography
عکاسی خیابانی را نمی‌توان از دیگر سبک‌های عکاسی جدا دانست. این نوع عکاسی که نگاهی مستند‌ساز به سوژه های روزمره دارد، بدنه اصلی عکاسی را شکل می‌دهد.
گاه عکاسی خیابانی با عکاسی خبری اشتباه گرفته می‌شود که باید دانست، توجه عکاسی خیابانی باید به شهر و مردم باشد نه آنکه الزاما خبری را پوشش دهد.
عکاسی خیابانی نوعی نگاه ساده به روزمره ترین وقایای شهری است و اتفاقاتی را دنبال می‌کند که ممکن است هرشخصی با آنها سر و کار داشته باشد. شاید بتوان “واکر اونز” را عکاس خیابانی دانست ( البته از عکس‌های خبری و فتوژورنالیسیت گونه او هم نمی‌توان ساده گذشت ).
اوژن آتژه، عکاسی فرانسوی است که به خاطر عکس‌هایش از مناظر خیابانی و بناهای خالی از سکنه پاریس شهرت دارد. آتژه معتقد بود که عکس‌هایش مستند هستند و سوژه های وی معمولا کوچه‌ها، پل‌ها، اسکله‌ها، ویترین مغازه‌ها و ساختمان‌ها بودند.
در نوعی عکاسی خیابانی تمرکز عکاس بر ساختمان‌ها و ارتباط‌شان با شهر است. در این عکس‌ها به ندرت حضور انسان‌ها را مشاهده خواهیم کرد؛ اما در نگاه دوم شاهد حضور انسان ها در بطن شهر و در میان ساختمان ها هستیم.
2- سبک عکاسی خبری Photojournalism
عکاسی خبری چیست؟
عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم ثبت وقایع به صورت مستند گونه و بدون داستان پردازی و اغراق است. همان‌گونه که از اسم آن برمی‌آید این عکس ها تکیه بر ارائه اطلاعات و اخبار روز دارند. عکس های خبری گاها به صورت تک عکس یا به صورت مجموعه‌ای از چندین عکس ارائه می‌شوند.
فتوژورنالیسیت، در واقع یک گزارشگر یا مفسر اخبار است که وقایع را با دوربین خود به صورتی هنری به ثبت و انتشار می‌رساند.
اولین عکس‌های ژورنالیستی را از دوران عکاسی “کولودیونِ تَر” یا “وِت کلودیون” میتوان سراغ گرفت، زمانی که کارول ساتماری رومانیایی، جنگ کریمه را مستند کرد. هم‌زمان با او “راجر فنتن” هم به انتشار عکس هایش پرداخت.
با ظهور دوربین لایکای 35 میلیمتری فتوژورنالیسم در مسیر تازه و جدیدی گام نهاد.
گوردون پارکس اولین آفریقایی_آمریکایی بود که به عنوان یک فتوژورنالیست مهم شناخته شد. او از رهبران ارشد جنبش حقوق مدنی مثل مارتین لوتر کینگ و مالکوم ایکس عکاسی کرد.
فتوژورنالیسیم به این علت که باید هر آنچه از حادثه دیده می‌شود بی‌اغراق ثبت کند، همواره مورد کنجکاوی بوده است. معمولا از فتوشاپ در این سبک عکاسی کمتر استفاده شده و حتی بعضی از عکاسان به خود اجازه تصحیح رنگ را هم نمی‌دهند؛ چرا که معتقدند روح مستندگونه عکس را از بین می‌برند.
امروزه هرشخصی می‌تواند عکاس خبری باشد. با وجود در دسترس بودن دوربین های عکاسی و دوربین تلفن های همراه ، مردم عادی می‌توانند از حوادث عکس تهیه کنند و آن را در کسری از ثانیه به هرکجای دنیا مخابره کنند، به طوری که امروزه این شیوه عکاسی ” ژورنالیسم شهروندی ” خوانده می‌شود و خبرگزاری های بزرگ از این گونه عکس های آماتوری هم استقبال می‌کنند.
عکاسی ورزشی نوعی عکاسی خبری و همچنین عکاسی خبری خود زیر شاخه ای از عکاسی مستند یا عکاسی صریح به شمار می‌رود.
به تصویر کشیدن حیوانات غیراهلی و گیاهان خودرو در محیط طبیعی ، انواع پدیده‌های طبیعی از حشرات تا کوه‌های یخی جزو عکاسی طبیعت محسوب می‌شود، چرا که فاقد حضور و تاثیرات انسان است؛ اما عکس منظره یا لنداسکیپ ، تصویریست که وجود انسان یا اثرات انسان در آن مانعی ندارد.
عکس های منظره معمولا با لنزهای واید عکاسی می‌شوند و می‌توانند تصویر طبیعت یا مناظر شهری در شب، و یا هر منظره باز دیگری باشد.
4- سبک عکاسی حیات وحش Wildlife photography
عکاسی حیات وحش چیست؟
عکاسی حیات وحش که گاها با عکاسی منظره یا لنداسکیپ اشتباه گرفته می‌شود، سبکی است که در آن توجه عکاس به حیوانات، موجودات زنده و طبیعت بکر است.
عکاس حیات وحش به شخصی گفته می‌شود که از صحنه های غیر تکراری زندگی حیوانات عکاسی می‌کند و حیوانات اهلی سوژه دوربینش نیستند.
عکاسی از حیات وحش علاوه بر صبر زیاد عکاس، نیازمند فردی است که به زندگی در طبیعت علاقه داشته و با خصوصیات حیوانات محل موردنظر آشنایی دارد. ابزار مورد استفاده اکثر این عکاسان سه پایه و لنز واید است.
شاید بتوان گفت عکاسی حیات وحش از علم وارد هنر شد. زمانی که زیست شناسان و فعالان محیط زیست تصمیم گرفتند گونه‌های جانوری مختلف یا در حال انقراض را ثبت کنند.
عکاسی طبیعت یا حیات وحش باید بدون نشان دادن حضور انسان و یا تاثیراتی که بر طبیعت گذاشته اند باشد. به این ترتیب حضور سیم برق، اتومبیل، رد لاستیک و به طور خلاصه هرچیزی که بکر بودن محیط را دست‌خوش تغییر کند عکس را از این سبک عکاسی خارج می‌کند.
5- انواع عکاسی پرتره Portrait photography
عکاسی پرتره چیست؟
عکاسی پرتره به معنای عکاسی از چهره انسان است. شاید در ابتدا این تصور به ذهن برسد که تفاوتی با عکس های معمولی که برای کارت‌های شناسایی گرفته می‌شود ندارند، اما این‌طور نیست.
عکاس پرتره یا چهره نگار ، باید باعث برجستگی خصوصیات، خلق و‌خو و یا ویژگی‌های خاص یک فرد شود، که این کار را با تغییر فرم های نورپردازی انجام می‌دهد. عکاس پرتره بیش از آن که به چهره فرد توجه کند، باید به آنچه که می‌خواهد از چهره فرد به مخاطب نشان دهد فکر کند. به این ترتیب در برخورد با عکس های پرتره معمولا احساس خاصی به مخاطب منتقل می‌شود که همان خواسته عکاس است. ” یوسف کارش ” عکاس معروف از این شیوه در چهره نگاری خود استفاده می‌کند.
نمایشگاه هنر ایران: سلفی های امروزه هم نوعی عکس پرتره به شمار می‌روند، در واقع سلف پرتره هستند. اولین سلف پرتره به نام رابرت کرنلیوس سی ساله، شیمیدان و عکاس خودشیفته ثبت شده است. او پنج دقیقه جلوی دوربین خود نشست و پشت عکس خود یادداشتی با این عنوان نوشت: ” روشن ترین عکسی که گرفته شده است. “
به دلیل مخالفت های کلیسا با عکاسی از انسان و چهره ها، عکاسان به عکاسی از افراد مشهوری چون آبراهام لینکلن و چارلز دیکنز پرداختند. عوام در سال های ابتدایی معتقد بودند با عکاسی از چهره شان بخشی از روحشان را در صفحه های فلزی عکس جا می‌گذارند و به همین دلیل از عکاسی گریزان بودند.
رفته رفته مردم به خاصیت آرشیوی عکس ها توجه کردند و به این ترتیب برای ثبت تصویر کسانی که دوستشان داشتند یا از دست داده بودند به عکاسان مراجعه می‌کردند.
به دلیل عدم پیشرفت عکاسی زمان نوردهی بسیار بالا بود و سوژه در استودیو زیر لامپ های بزرگ برای چندین ساعت باید بی حرکت می ماند تا تصویرش ثبت شود. در آن زمان حرکات چشم سوژه به دلیل زمان نوردهی بالا ثبت نمی‌شد و قاب چشم بدون مردمک و سفید می ماند. عکاسان برای تصحیح این مشکل به نقاشانی که با رونق عکاسی بی کار شده بودند روی آورند و تصحیح عکس ها را به آن ها می‌سپردند. به این ترتیب اولین روتوش ها در همان سال‌ها انجام شد.
6- سبک عکاسی طبیعت بی جان Still life photography
عکاسی طبیعت بی جان چیست؟
عکاسی اجسام بی جان یا still life photography به شیوه ای از عکاسی گفته می‌شود که در آن به ثبت تصویر از اشیاء بی جان و غیر متحرک پیرامون می‌پردازد.
این گونه عکس‌ها به دلیل کمبود جذابیت های بصری نیاز به نورپردازی فوق العاده چشم نواز و رعایت اصول ترکیب بندی دارند.
اولین عکس در این سبک عکسی است با نام میز نهارخوری اثر “جوزف نیِپس” که به روش هلیوگرافی ( heliography ) ثبت شده است و مدت زمان ثبت این عکس حدود ۴ ساعت بوده است؛ در این عکس چاقو، قاشق، شیشه، لیوان، کاسه، بطری، گلدان و قهوه جوش مشاهده می‌گردد.
در عکاسی از طبیعت بی‌جان ، معمولا عکاسان از سافت باکس برای نورپردازی استفاده می‌کنند. همچنین برای تمرکز توجه مخاطب به سوژه‌ی اصلی از پس زمینه تک رنگ استفاده می‌کنند و از قانون یک سوم بهره می‌گیرند.
به طور معمول پس زمینه در تضاد با رنگ های پیش زمینه انتخاب می‌شود تا توجه سمت سوژه باشد.
7- سبک عکاسی نجومی Astrophotography
عکاسی نجومی چیست؟
عکاسی نجومی به انگلیسی Astrophotography نامیده می‌شود. عکس های اجرام آسمانی، توسط دوربین دیجیتال یا تلسکوپ ثبت می‌شوند.
عکاسی نجومی به چند دسته تقسیم می شود:
-
عکاسی از اعماق فضا:
این نوع عکاسی که به اجرام آسمانی دورتر از خورشید می‌پردازد از کهکشان های دیگر و یا سحابی های بزرگ گرفته می‌شود. این نوع عکاسی به تجهیزات فوق پیشرفته نیاز دارد.
-
عکاسی از منظومه خورشیدی:
عکس هایی که از اجرام منظومه شمسی و کهکشان راه شیری توسط تلسکوپ و دوربین های مخصوص گرفته می‌شوند در این دسته جای می‌گیرند.
-
عکاسی با میدان دید باز:
این گونه عکاسی که با دوربین های DSLR ثبت می‌شود به حرکت ستاره ها و تغییر و جابه جایی مکان ماه و دیگر اجرام نزدیک زمین می‌پردازد. در نوع دیگری از این عکاسی زمان نوردهی را طولانی می‌کنند تا حرکت و تغییر مکان اجرام هم در آسمان ثبت شود.
8- سبک عکاسی تبلیغاتی Advertising photography
نمایشگاه هنر ایران: گاهی اوقات عکاسی تبلیغاتی و صنعتی باهم اشتباه گرفته می‌شوند، اما به عنوان یک عکاس باید بدانید که تفاوت‌های اساسی با هم دارند.
عکاسی تبلیغاتی نوعی از عکاسی است که در آن به زبان تصویر بازاریابی می‌کنند. هدف از این نوع عکاسی جلب مشتری است اما در عکاسی صنعتی تمرکز بر درک و دریافت اطلاعات است.
عکاسی تبلیغاتی بدون شک سودآورترین نوع عکاسی در دنیای امروز به شمار می‌رود. نیاز به جذب مشتری و رساندن اطلاعات محصول در کوتاه ترین زمان ممکن بزرگترین دغدغه عکاسان تبلیغاتی است.
برای بتوانید در این مدل عکاسی عکس های حرفه ای بگیرید باید از تجهیزات حرفه ای مثل لنز دوربین مناسب ، سه پایه ، سافت باکس ، رینگ لایت استفاده کنید.
9- سبک عکاسی صنعتی Industrial photography
عکاسی صنعتی بدون اغراق‌ترین شکل عکاسی است. عکاسی از لوله های نفت و گاز با دستگاه‌های خاص برای تشخیص حباب های هوا یا ساختن راکتور های هسته و تشخیص خلل‌ها در دستگاه‌های حساس نوعی از عکاسی صنعتی است. عکاسی از دندان یا استخوان های شکسته و یا استفاده از دوربین‌های کوچک برای عکاسی از داخل بدن هم در دسته عکس های صنعتی قرار می‌گیرد.
10- سبک عکاسی مد Fashion photography
عکاسی مُد چیست؟
عکاسی مد که به آن عکاسی مدلینگ هم می‌گویند، در واقع شاخه‌ای از عکاسی تبلیغاتی است که منحصرا در اختیار پوشاک، پارچه و زیورآلات است.
عکاسی مد در ایران جریان شناخته شده‌ای نیست و نیاز به ابزار بسیار خاص عکاسی دارد.
ریشه‌های این سبک عکاسی را میتوان در پرتره‌های دوره ویکتوریایی جست‌و‌جو کرد که زنان ثروتمند با لباس های فاخر و جواهرات خاص خود جلوی دوربین قرار می‌گرفتند.
یک عکاس مد وظیفه بسیار سنگینی دارد. او باید با جنس پارچه و لباسی که از آن عکس می‌گیرد آشنا باشد. نورپردازی دقیق برای نشان دادن بافت لباس ها داشته باشد و قبل از ورود مدل به استودیو همه چیز را حاضر کرده باشد. عکاس مد باید ویژگی های محصولی که معرفی می‌کند را بداند و به این ترتیب با توجه به نیاز جامعه موردنظر برای پس زمینه مدل و شیوه عکاسی خود فکر کند.
عکاسی مدلینگ در فضای باز هم می‌تواند انجام شود. “ریچارد آودون” یکی از نخستین عکاسان مد است که خارج از استودیو کار می‌کرد.
عکاسی مد همواره بر لبه تیغ هنری یا تجاری بودن در حال حرکت است. عکاسان هنری مطرح دنیا در ابتدا به عکاسی مد جذب شده اند و بخاطر دید هنری خود سرخورده شده و از این سبک فاصله گرفته اند.
برای پس زمینه عکاسی مدلینگ می توانید از تجهیزاتی مثل بک دراپ و فون عکاسی استفاده کنید.
11- سبک عکاسی معماری Architectural photography
عکاسی معماری چیست؟
عکاسی از سازه ها و بناها، عکاسی معماری خوانده می‌شود و هدف از آن چگونه نگاه کردن به سازه است. دو رویکرد عمده در برخورد با این نوع عکاسی وجود دارد: ارتفاع (the elevation) و چشم انداز (the prespective).
رویکرد ارتفاعی، سازه را بدون توجه به جزییات از نظر ساختمانی برانداز می‌کند و تصویری مستقیم و دوبعدی از نمای ساختمان به ما می‌دهد، اما رویکرد چشم انداز تاکید بر سه بعدی بودن دارد.
برنیس ابوت عکاس زن آمریکایی عکاس معماری شناخته می‌شود. او با عکاسی از ساخت مرکز روکفلر و پل جرج واشنگتن سمبل‌های نیویورک در قرن بیستم عکس‌برداری کرد. این عکس ها در آرشیتکچورال رکورد به چاپ رسیدند. پس از آن ابوت طرحی با نام « نیویورک در حال تحول » شروع کرد. این پروژه با ۳۰۲ عکس در سال ۱۹۳۹ به پایان رسید و سرانجام به عنوان کتاب عکسی منتشر شد.
عکاسی معماری نقش مهمی در تاریخ شهری و معماری دارد. از تغییر و تحول شهر‌ها و گسترش آنها تا خرابی‌های حاصل از جنگ‌ها، همگی در این سبک عکاسی جای می‌گیرند.
12- سبک عکاسی ماکرو Macro photography
نمایشگاه هنر ایران: یکی دیگر از سبک های عکاسی، عکاسی ماکرو یا ماکروگرافی است. این سبک به دلیل تنوع زیاد موضوعات و عدم احتیاج به استدیو از محبوب ترین سبک های عکاسی به شمار می‌آید!
شاید در ابتدا متوجه شباهت کلمات ماکرو و میکرو شویم و گاها آنها را باهم اشتباه بگیریم.
اما تفاوت ماکرو گرافی و میکرو گرافی چیست؟
میکروگرافی در واقع شاخه ای از علم است که به آن ریزنگاری هم می‌گویند و در علم پزشکی برای تهیه عکس از سلول ها و بافت های جانوری یا گیاهی استفاده می‌شود. اما ماکروگرافی سبکی در عکاسی است که در آن سوژه ها بزرگتر هستند اما نه بزرگ تر از اندازه آن در فایل یا نگاتیو حاصله!
عکاسی ماکرو حتما به دوربین و لنز مناسب وابسته است، چرا که برای انجام آن نوع و سنسور دوربین، لنز، فول فریم بودن یا نبودن قطع دوربین بسیار اهمیت دارد. برای این نوع عکاسی لنز های مخصوصی به نام لنز ماکرو وجود دارد.
این سبک عکاسی احتیاج به دقت بسیار بالا دارد چرا که هنگام عکاسی ماکرو، کوچک‌ترین لرزش‌های دست برای خراب کردن عکس کافی است. عکاسی ماکرو تا حدود زیادی می‌تواند نوعی عکاسی انتزاعی هم باشد، چرا که در بعضی عکس‌ها اطلاعات بسیار زیادی از واقعیت موجود کم شده و آنچه باقی مانده در اندازه ای بسیار بزرگ تر از اندازه واقعی‌ای سوژه است.
از عکاسان مطرح ماکرو میتوان به “توماس شاهن” اشاره کرد.
13- سبک عکاسی مفهومی Conceptual photography
عکاسی مفهومی چیست؟
عکاسی مفهومی به شاخه‌ای از عکاسی گفته می‌شود که در آن، هنرمند به دنبال خلق و انتقال یک مفهوم یا تفکر توسط یک عکس است.
عکس های مفهومی می‌توانند به عنوان یک روش برای مقاصد تبلیغاتی و تصویرسازی استفاده شوند. نوع دیگر عکاسی مفهومی نیز، کماکان در حوزه هنرهای زیبا قرار دارد. سیندی شرمن با مجموعه عکس ” بدون عنوان فیلم ” ( untitled film still ) نسلی از زنان را به نمایش می‌گذارد که تحت تاثیر تبلیغات به موجوداتی فاقد احساسات انسانی بدل شده اند.
شاید بتوان از “هیپولیت بایارد” به عنوان اولین عکاس مفهومی جهان نام برد. بایارد و لویی داگر که برای کسب عنوان ” پدر عکاسی ” رقابت می‌کردند، از پیشروهای هنر عکاسی بودند. لویی داگر شیوه ی چاپ عکسش را به ثبت رساند و پس از این اتفاق بایارد عکسی از خودش به عنوان “یک انسان غرق شده ” ثبت کرد که در اعتراض به عدم انتخاب او به عنوان اولین عکاس بود!
بایارد با این عکس جالب اولین بار به دنبال انتقال مفهومی دیگر در درون یک عکس برآمد و در انتقال حس اعتراض و سرخوردگی اش موفق عمل کرد.
در عکاسی مفهومی پیش از توجه به عکس و ثبت آن باید به مفهومی که برای انتقال در نظر گرفته شده فکر کرد. در این سبک استفاده از نماد‌ها و استعاره ها به شدت استفاده می‌شود.
از عکاسان مطرح این شاخه میتوان به ادوارد روچا ( Edward Ruscha ) اشاره کرد.
از هنرمندان عکاسی کانسپچوال ( مفهومی ) در ایران خسرو حسن زاده و صادق تیرافکن را میتوان نام برد.
14- سبک عکاسی انتزاعی Abstract photography
عکاسی انتزاعی چیست؟
نمایشگاه هنر ایران: نمی‌توان تعریف مشخصی برای عکاسی انتزاعی ( یا آبستره ) ارائه داد و همانند هنر انتزاعی، در عکس انتزاعی نیز محتوا اهمیت ندارد و معمولا مبهم است.
عکس انتزاعی ، عکسی است که باید سرشار از تخیل باشد. عکاس باید با حذف المان های خاص و پررنگ عکس را هرچه بیشتر به سمت تخیل و ذهنی بودن پیش ببرد به طوری که در نگاه اول جزئیات مشخص نباشد.
عکاس آبستره در برخورد با موضوع، احساسی عمل می کند.
شاید بتوان اولین عکاس انتزاعی را “آنا اتکینز” دانست. اتکینز به عکاسی به چشم یک هنر نگاه نمی‌کرد و از آن برای آرشیو کردن تصویر گیاهان موردعلاقه اش استفاده می‌کرد. در واقع عکاسی انتزاعی تا حدودی به وسیله ی علم به دنیای هنر معرفی شد. پس از آن بود که آلفرد استیگلیتز نمایشگاهی برپا کرد و از عکاسان انتزاعی برای ارائه عکس هایشان دعوت به عمل آورد.
عکاس آبستره می‌تواند با حذف هرکدام از ویژگی های موجود در عکس به انتزاع برسد. با تغییر فاصله، زاویه، رنگ و دیگر موارد موجود در عکس می توان از حالت رئالیستی خارج شد.
15- سبک عکاسی فاین آرت Fine art
عکاسی فاین آرت چیست؟
فاین آرت یا هنر زیبا را نمی‌توان سبک عکاسی نامید، چرا که قانون و یا روش خاصی برای چگونگی انجام آن وجود ندارد و هر آنچه که برای این نوع عکاسی لازم است ابتدا باید در ذهن عکاس شکل بگیرد.
عکاسی فاین آرت بیش از آنکه تمرکز مخاطب را به سمت موضوع و عکس هدایت کند، توجه را به طرف شخص عکاس سوق می‌دهد، چرا که بیش از آنکه تلاشی برای بازنمایی حقیقت باشد تلاش برای انتقال ذهنیت عکاس و جریان یافتن فضای فکری او به وسیله عکس است.
این عکس‌ها در واقع خلاف تعریفِ عکس را ارائه می‌دهند؛ یعنی ” واقعیت گریزی “!
در این عکس ها سوژه سنبل تفکر و جهان بینی عکاس است نه استعاره ای از دانسته های همگانی.
سبک عکاسی فاین آرت در سالهای اخیر “ آرت فتوگرافی” هم خوانده می شود.
عکس های فاین آرت را نمی‌توان با قیمت‌های آن‌چنانی خرید و فروش کرد و آن‌قدر شخصی به‌نظر می‌رسند که برای روزنامه ها و مجلات هم کاربردی ندارند و بالطبع برای استفاده در مکان های عمومی هم مناسب نیستند، از این جهت میتوان این سبک را مستقل ترین سبک عکاسی خواند.
16- سبک عکاسی کوبیسم Cubism
عکاسی کوبیسم چیست؟
حجم گرایی یا به فرانسوی Cubisme از نقاط عطف هنر غرب به شمار می‌رود. کوبیسم یکی ازسبک‌های هنری است که در فاصله سالهای ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به عنوان سبکی جدید در نقاشی و مجسمه سازی ظهور کرد. کوبیسم از واژه ” cube ” به معنای ” مکعب ” گرفته شده است.
نمایشگاه هنر ایران: این اسم را نخستین بار لویی وکسل به کار برد. دیوید هاکنی نقاش معروف درباره انتخاب این اسم توسط وکسل منتقد هنری می گوید: ” او داشت اتفاقی را که افتاده بود درک می‌کرد و فکر می‌کرد کوبیسم یعنی مکعب‌ها و سطح‌ها و این برچسبی بود که دیگر به آن زده شده بود. کوبیسم، ماجرای مکعب‌ها نیست. این یک دید ساده و معمولی است که کوبیسم از راه نوعی هندسه به تجرید می‌رسد. “
سبک عکاسی کوبیسم در عین حفظ وحدت عناصر بصری انتخاب شده تصویر، نباید روی یک نقطه از عکس تمرکز داشته باشد. این سبک در واقع متاثر از متفاوت دیدن جهان هستی است و در نگاه اول عکسی گیج کننده به‌نظر می رسد.
کوبیسم در عکاسی از تاثیرگذارترین سبک ها به شمار می رود. انتزاع در این سبک بسیار زیاد است. رونق این سبک با به وجود آمدن نرم افزارهای ویرایش عکس بیشتر شد. عکاسان کوبیستی در زمره خلاق ترین عکاسان هستند و برای افزایش خلاقیت، عکاسی cubism به شدت پیشنهاد می شود.
اکنون شما به دانشی کامل از سبک های مهم عکاسی دست یافتید، اگر در زمینه عکاسی فعالیت می‌کنید و یا اطلاعاتی از سبک عکاسان مطرح ایرانی دارید، با ما تجربیات خود را درمیان بگذارید.
