نمایشگاه هنر ایران: ثبت اثر هنری با سبک عکاسی فاین آرت
عکاسی فاین آرت یکی از زمینه‌های پرطرفدار عکاسی است. مردم اکثرا می‌پرسند دقیقا عکاسی فاین آرت چیست؟ قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، همیشه یک نفس عمیق می‌کشم و سعی می‌کنم به کوتاه‌ترین شکل ممکن جواب آن‌ها را بدهم، چون همیشه انتظار سریع‌ترین پاسخ‌ها را دارند. و علی‌رغم نگرانی من برای پاسخ به این سوال، متوجه شد‌ه‌ام که بهترین پاسخ، جواب‌های ساده و مستقیم است. از این رو، من ابتدا کار را با روشن کردن این نکته آغاز می‌کنم که: عکاسی فاین آرت در واقع دارای معیار ذهنی و عینی است.
معیار اصلی و اساسی که عکاسی فاین آرت را از سایر زمینه‌های عکاسی متمایز می‌کند، این است که عکاسی فاین آرت مربوط به ثبت دیجیتالی یک سوژه نیست. استفاده از دوربین برای ثبت چیزی که دقیقا رو به روی عکاس ظاهر می‌شود، معمولا در دسته عکس ژورنالی قرار می‌گیرد و غالبا در نشریه‌هایی دیده می‌شود که عکس‌هایی دارد که با دوربین از یک منظره گرفته شده است.
عکاسی فاین ارت چیستاز طرف دیگر عکاسی هنر زیبا در درجه اول در مورد هنرمند است. این نوع عکاسی، ثبت تصویر آنچه که دوربین می‌بیند، نیست؛ عکاسی فاین آرت ثبت آن چیزی است که هنرمند می‌بیند. بنابراین در این سبک از عکاسی، هنرمند از دوربین به‌عنوان ابزار دیگری برای ایجاد یک اثر هنری استفاده می‌کند.
نمایشگاه هنر ایران: در عکاسی فاین آرت دوربین برای خلق یک شاهکار هنری استفاده می‌شود که دید هنرمند را آشکار می‌کند و به جای اینکه سوژه‌ای که مقابل لنز دوربین قرار دارد را ثبت کند، بیانگر بینش و نگرش هنرمند است. به‌عنوان مثال، نقاشی‌های مشهور کویر جورجیا اوکیف (Georgia O’Keeffe) بیانگر دید این هنرمند از مناظر نیومکزیکو است؛ از طرف دیگر، اگر ده‌ها عکاس با سه پایه به این مناظر در نیومکزیو بروند و نور و موقعیت سه پایه را طوری تنظیم کنند که از مناظری بسیار شبیه به نقاشی‌های این هنرمند عکس بگیرند، این را نمی‌توان عکاسی فاین آرت نامید؛ این‌ها تنها تعدادی عکس منظره هستند، چون بیان هنری لازم برای عکاسی فاین آرت را ندارند.
از این رو، عکاسی که در زمینه عکاسی فاین آرت فعالیت می‌کند باید دارای عناصر کنترلی باشد که شبیه به کنترل‌های خانم اوکیف و تمامی هنرمندانی است که برای خلق یک اثر هنری از آن استفاده کرده‌اند. انسل آدامز (Ansel Adams) به بهترین شکل ممکن این نکته را بیان می‌کند: هنر به معنی کنترل واقعیت است؛ چون واقعیت، خود هیچ حس زیبایی‌‌شناسی و هنری ندارد. عکاسی زمانی به هنر تبدیل می‌شود که کنترل‌های خاص در آن اعمال شود.
نمایشگاه هنر ایران: بنابراین یک عکس فاین آرتی خوب باید چیزی فراتر از نمایش یک صحنه یا یک سوژه باشد. چنین عکسی باید عمیقا احساسات و نگرش عکاس را بیان کند و به وضوح آشکار کند که این اثر توسط یک هنرمند خلق شده است، نه فقط یک دوربین. باید واضح باشد که این عکس حاوی یک اثر اورجینال است و همچنین همه جنبه‌های ثبت عکس و پروسه چاپ آن شامل پرینت، نشانگر نگرش شخصی یک هنرمند است.
