نمایشگاه هنر ایران: مقایسه صفر تاصدی 8×10 آنالوگ با 150 مگاپیکسل دیجیتال
در این مقاله قصد دارم 8×10 آنالوگ در برابر 150 مگاپیکسل دیجیتال قرار دهم تا ببینم آیا می‌توان با رزولوشن 150MP رقابت کرد یا خیر ؟
بیش از 8 سال پیش، در وب‌سایت On Landscape یک پروژه با نام ” Big Camera Comparison “ انجام شد. در این مقایسه یک دوربین مدیوم فرمت آنالوگ و یک دوربین فرمت بزرگ آنالوگ در برابر دوربین‌های مختلف دیجیتال قرار گرفتند.
در این آزمایش از دوربین Phase One IQ280 با یک سنسور 80 مگاپیکسلی CCD استفاده شد و آن را در مقابل دوربین‌هایی مثل Linhof Techno و Alpa قرار دادم. همچنین دوربین‌های D800 نیکون و 5D مارک 2 کانن نیز در این آزمایش حضور داشتند.
خلاصه‌ی نتیجه‌ی کلی این بود که سنسور 80 مگاپیکسلی و 4×5 از بسیاری جهات کاملاً نزدیک به هم بودند، ( جزئیات در 4×5 کمی دقیق‌تر و در عوض کنتراست در 80 مگاپیکسلی کمی بهتر بود ). اما یکی از دلایل انجام دوباره‌ی این آزمایش، استفاده از فرمت 8× 10 در IQ180 بود.
در این مقاله دو فناوری 8×10 آنالوگ در برابر 150 مگاپیکسل دیجیتال را در مقابل یکدیگر قرار داده‌ام تا نتیجه را با هم مقایسه و بررسی کنیم. پس همراه من باشید …
تجزیه و تحلیل نهایی من این بود که فیلم 8 × 10 رزولوشنی در حدود 300 تا 600 مگاپیکسل دارد. با این حال، این کل داستان را بازگو نمی‌کرد، چرا که فیلم 4×5 رزولوشنی 200 مگاپیکسلی داشت و در عین حال پرونده‌های IQ280 به همان اندازه خوب چاپ می‌شدند. عکس های 8 × 10 در این زمینه بهتر از IQ280 هستند، اما به طور قطع نه با حجم زیاد.
از آن زمان، در سنسورهای دوربین پیشرفت‌های زیادی دیده شد و بدیهی است که حرکت بسیار کمی در فناوری فیلم و دوربین‌های آنالوگ شکل گرفته باشد. اگرچه همین هم برای فیلم منصفانه است، استفاده از آن در حال حاضر رو به رشد است و برخی از به دنبال بازسازی آنها با هزینه‌ی کمتر و قابلیت‌های بیشتر ( به عنوان مثال Kodak E100G ) هستند.
نمایشگاه هنر ایران: عکاسان منظره و جو کورنیش، یکی از بنیانگذاران On Landscape به تازگی بروزرسانی IQ4 150 مگاپیکسلی را منتشر کرده بودند. من نیز علاقه مند بودم که چگونه این مقایسه با فیلم 8×10 در حالی که همه چیز در مقایسه چاپ قبلی ما نزدیک بودند، مقایسه می‌شوند.
بنابراین، من و آل سیمونز ( عکاس ) در یک بعد از ظهر پیاده روی کردیم و جیمز فورچون ( عکاس ) نیز همراه ما بود، که فقط یک نیکون D850 داشتیم و توانستیم آن را در آزمون قرار دهیم.
برای به دست آوردن مقایسه مناسب، من از یک دوربین Toyo 810MII با یک لنز Schneider 110mm Super Symmar XL استفاده کردم تا سعی کنم میدان دید سنسور IQ4 150MP در دوربین Phase XT و لنز 23 میلی متری Rodenstock Digaron HR را مطابقت دهم. اینها همانطور که در تصاویر تست مشاهده می‌کنید، زوایای دید بسیار مشابهی دارند.
ما در تلاش نبودیم تا آخرین تست‌هایمان فنی باشد، چون اینها بیشتر در مورد استفاده در روزمره بودند و اعداد مربوط به آزمایش قبلی احتمالاً نتایج نظری را برای ما نشان می‌دهد. از این رو اولین عکس ما در گلنکو لوهان گرفته شده است. کمی آشفته بود، چرا که فراموش کردم باید تست ضبط کنم، آه، این یک آزمایش وضوح و کیفیت است، بنابراین هیچ مشکلی نیست.
در اینجا نمایی با IQ4 150MP گرفته شده است و پس از آن عکس از دوربین 8×10 گرفته شده است. 8×10 با فیلتر دیافراگم طبیعی پله‌ای مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از فیلم منفی رنگی عکس گرفتیم که هیچگونه رنگ بندی در آن وجود نداشت.
در زیر نمای بزرگنمایی شده از نقطه فوکوس هر دو دوربین را مشاهده می‌کنید که با یک کادر قرمز در تصویر ثبت شده با دوربین Phase نشان داده شده است :
در اینجا نمای کلی از دوربین‌های فاز و 8 × 10 آورده شده است :
8 × 10 نشان می‌دهد که رنگ بندی در خالت استفاده از فیلتر و بدون استفاده از آن شرایط مختلفی دارند. اگر به طرح قرمز کوچک در وسط تصویر نگاه کنید، این جایی را نشان می‌دهد که من مقایسه را روی آن انجام خواهم داد. در اینجا اولین مقایسه را با کمی بزرگنمایی مشاهده می‌کنید :
برای درک بهتر اگر در صفحه نمایش کوچکتر مشغول مشاهده‌ی آن هستید، منطقه اطراف علامت جاده را بزرگنمایی کردیم. ما همچنین عکس جیمز فورچون را از نیکون D850 وی با لنزهای 14-24mm ثبت کرده بود درج کرده‌ایم :
قبل از اینکه مردم بگویند عکس‌های نیکون یا فاز شارپ نیستند، دلیل این امر این است که به طور گسترده‌ای برای بالا بردن شارپنس، همه به هم ریخته شده است. در اینجا نسخه خام این تصاویر آمده است :
نمایشگاه هنر ایران: اگرچه نیکون رزولوشن مناسبی ندارد، اما نتیجه‌ی IQ4 تقریبا خوب است. ( 14-24 میلی متر لنز خوبی است اما به هیچ وجه قابل مقایسه با Digenon HR Rodenstock نیست ).
عکس‌های مقایسه نهایی ما را مشاهده می‌کنید :
در اینجا می‌بینید که عکس 8×10 هیچ رنگ بندی خاصی را نشان نمی‌دهد، چرا که این عکس با فیلم Fuji Pro160S گرفته شده است و نیازی به فیلتر ندارد.
در این مقایسه، منطقه قرمز کاملاً کوچک است، اما امیدوارم هنوز هم بتوانید آنرا ببینید. در اینجا محتوای منطقه با نسخه Phase شروع می‌شود.
و باز هم، در اینجا نسخه‌ای وجود دارد که کمی بیشتر زوم شده است تا تفاوت‌های جزئی را نشان دهد.
و مقایسه نهایی با وضوح بالا، در اینجا نوشتارهای مربوط به علائم جاده را برایتان آورده‌ام :
خب، این به چه معنی است ؟
نمایشگاه هنر ایران: ما در مقاله مقایسه‌ای قبلی مقدار زیادی از این بحث را پوشش داده‌ایم، اما به طور خلاصه، دوربین 8×10 از دوربین Phase One جزئیات نسبتا بهتری دارد، مگر اینکه چاپی در سایز بیش از سه متر داشته باشد، در این حالت دیگر قابل مشاهده نخواهد بود.
علاوه بر این، سیستم فاز یک با سرعت بالای فریم و نمایش زنده، focus peaking، محدوده داینامیکی بسیار زیاد، اعوجاج رنگی بسیار کم و شاتر الکترونیکی آن را تبدیل به یک دوربین عالی می‌کنند. بنابراین می‌توانید آن را به جای 8 × 10 استفاده کنید. دوربین‌های فاز به نقطه‌ای از قابلیت‌های مختلف رسیده‌اند که بدان معنی است که استفاده از دیجیتال با فرمت متوسط دیگر درگیری با تجهیزات نیست. هر دوربین جدیدی منتشر می‌شود، موانع دیجیتال مدیوم فرمت از بین می‌رود.
سپس دوباره، عکاسی یک هنر است، نه یک علم، و بسیاری از افراد بر اساس چگونگی روند کار برای آنها، دوربین خود را انتخاب می‌کنند. همچنین هزینه اندک نیز باید در نظر گرفته شود.
این آزمایشات واقعاً فراتر از یک آزمایش خوب نیست. بدست آوردن نتیجه شارپ از 8×10، هیچ معنی و مفهومی ندارد، چه با فیلم ضخیم، حرکت دوربین، تلاش برای استفاده از دیافراگم‌های کوچکتر برای حفظ وضوح، یک دوربین عظیم، حمل کوله پشتی سنگین و غیره واقعاً یک چالش است.
شخصاً، من عاشق استفاده از 8×10 هستم. به نظر می‌رسد شما نیز از امکانات آن بسیار لذت ببرید.
