نمایشگاه هنر ایران: اصطلاحات پرسپکتیو و ونیشینگ پوینت در عکاسی
ونیشینگ پوینت و پرسپکتیو در عکاسی
پرسپکتیو در عکاسی و درک آن، اهمیت بسیار زیادی دارد. آشنایی با مفهوم وَنیشینگ پوینت (Vanishing Points) می‌تواند به شما در درک بهتر فضا و پرسپکتیو در عکاسی و همچنین پیاده کردن آن در عکس‌هایتان، کمک بسزائی بکند. اساساً ما عکاسان می‌توانیم، با بهره گرفتن از تنظیمات ساده و بی‌شماری که در عکاسی وجود دارد، یک عکس ساده و فاقد جذابیت را، به تصویری فوق‌العاده و منحصر بفرد تبدیل کنیم. این تنظیم ساده می‌تواند، رعایت تقارن در تصویر و یا، یافتن و نمایان کردن یک رنگ خاص در یک فریم کامل باشد. به گونه‌ای که این رنگ متضاد و یا تقارن بوجود آمده، چشم مخاطب را به خود خیره کند. زمانیکه صحبت از یک عکس چشم‌نواز و متفاوت به میان می‌آید، باید توجه داشته باشیم و راهی پیدا کنیم تا بوسیله آن، بتوانیم ترکیبی از تمامی عناصر زیبایی شناسی را قبل از فشردن دکمه شاتر، در فریم خود، گردآوری کنیم.
اگر تا امروز در رابطه با پرسپکتیو در عکاسی و مفهموم ونیشینگ پوینت ، چیزی به گوش شما نخورده، درک آن بسیار ساده است. در تمامی عکس‌هایی که عمق میدان چشم‌گیری دارند، سوژه‌های انتهای عکس (Background) در فریم ما، هر چه از دوربین دورتر می‌شوند، دارای سایزی بمراتب کوچک‌تر از سوژه‌های نزدیک به دوربین‌مان هستند. این تغییر سایز سوژه‌های مشابه در عمق میدان، قانونی ساده از تاثیر فضا و پرسپکتیو در عکاسی است.
برای اینکه بدانید، ونیشینگ پوینت بطور مثال در تصویر بالا کجا قرار دارد، می‌بایست نقطه‌ای را بیابید که خطوط موازی در عمق بک گراند فریم، به هم می‌رسند. به این علت که طبق قوانین پرسپکتیو در عکاسی ، هر چه سوژه‌ها از دوربین ما دورتر می‌شوند، کوچک‌تر و کوچک‌تر نمایش داده می‌شوند؛ سوژه‌های انتهای فریم تقریبا یکسان شده و بصورت مجزا قابل تشخیص نیستند. نقطه‌ی اوج این اتفاق دقیقا ونیشینگ پوینت عکس شما است. برای اینکه بتوانید زیبایی‌های بیشتری را از این پدیده بصورت شفاف‌تر و شارپ‌تری داشته باشید، نیاز است، عملکردها و تنظیمات ویژه‌ای بر روی فوکوس، دیافراگم و fstop داشته باشید. این تنظیمات موجب می‌شود تا با رعایت اصول پرسپکتیو در عکاسی ، عمق فریم شما زیباتر و شفاف‌تر به تصویر کشیده شود.
نمایشگاه هنر ایران: در غالب عکس‌هایی که این تکنیک ساده را رعایت کرده‌اند، پیروی از قوانین پرسپکتیو در عکاسی و ونیشینگ پوینت، تفاوت‌های چشم‌گیر و زیبایی را بوجود آورده است. با فوکوس مناسب در عمق صحیح، عکس‌هایی بمراتب زیباتر خواهید داشت. این تکنیک بویژه در زمانیکه شما قصد نمایش عظمت عکس لند اسکیپ‌تان را دارید، می‌تواند بخوبی بیانگر عمق زیاد فریم شما باشد. بهره‌مندی از این تکنیک و آگاهی به روش‌های رعایت پرسپکتیو در عکاسی همچون هر تکنیک دیگری در عکاسی، نیازمند تمرین مستمر است. ضمنا به شما توصیه می‌کنیم قبل از شروع به عکاسی با استفاده از این تکنیک، با چند تنظیم و ترفند ساده، که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد، آشنا شده و آنها را به کار گیرید.
پیش از همه به شما اکیداً توصیه می‌کنیم در گرفتن این سبک از تصاویر، از دیافراگم های بسته تر، استفاده کنید. این امر بصورت فیزیکی، سایز باز شدن دریچه لنز شما را تغییر می‌دهد. بخاطر داشته باشید، تنها تغییر تنظیمات دیافراگم و تکیه کردن بر تاثیرات آن در تصویر، برای عکاسان تازه کار، موضوع ساده‌ای نیست؛ زیرا یافتن یک تنظیم صحیح، نیازمند تمرین و تکرار مستمر است. یک قانون دیگر که رعایت آن ضروری است و باید همیشه بخاطر داشته باشید :
” دیافراگم بسته تر = عدد بزرگ تر fstop .”
اگر در عکاسی‌های معمول‌تان از fstop ( f/16) استفاده می‌کنید، برای رعایت پرسپکتیو در عکاسی و تنظیمات کمتر آن برای ونیشینگ پوینت شفاف، fstop را بر روی f/22 تنظیم کنید.
برای دستیابی به یک عمق میدان مناسب در این گونه عکس‌ها باید نکاتی را نیز در رابطه با نوع فوکوس بدانید. بصورت تجربی به شما توصیه می‌کنیم، نقطه‌ی فوکوس خود را در جایی حدود 1/3 مسافت‌تان با ونیشینگ پوینت، در نظر بگیرید. این امر باعث می‌شود شما به عمق میدانی شفاف و فوق‌العاده دست یابید. با رعایت این نکته در فوکوس کِشی، عکس نهایی شما دارای پیش زمینه (Foreground) و پس زمینه (Background) کاملا شفاف است و در عین حال بخوبی عمق میدان و مسافت طولانی آن را نیز نمایش می‌دهد. رعایت این موضوع در پرسپکتیو در عکاسی ، اهمیت بسزائی دارد. ضمنا بخاطر داشته باشید برای داشتن یک عکس ایده‌آل، شما به هر دو تنظیم fstop و فوکوس، نیازمندید.
نمایشگاه هنر ایران: در صورتی که در ثبت این نوع عکس‌ها، تنها از نقطه‌ی فوکوس معرفی شده استفاده کنید و از دیافراگم های بسته تر استفاده نکنید، ونیشینگ پوینت شما تا حدی مات خواهد بود و به تصویری شفاف دست نمی‌یابید.
موضوع بسیار مهمی که دوست دارم در انتها به آن اشاره کنم، اتفاقی است که بسیاری از عکاسان آماتور را به اشتباه می‌اندازد. قاب‌بندی و منظره‌ی پیش روی شما باید پتانسیل لازم برای گرفتن عکسی که در آن پرسپکتیو و ونیشینگ پوینت رعایت شود را داشته باشد. شما با رعایت این تکنیک‌ها و تنظیمات، در هر فریم و منظره‌ای نمی‌توانید انتظار عکسی مشابه با نمونه‌های موجود در این مقاله را داشته باشید. بعنوان راهنمایی چند محل را به شما معرفی می‌کنم.
- فضاهای سبز روستایی، جاییکه ردیفی منظم از درختان ( تقریبا یک اندازه ) تا
دوردست ( در دو خط بصورت موازی ) تداوم داشته باشد؛ یا هر فضایی مشابه با این
مثال. - خیابان‌های طولانی شهری ( که از ابتدا، انتهای خیابان تا حد زیادی به چشم بیاید ).
- ریل‌های راه آهن متروکه، یکی دیگر از گزینه‌های جذاب، برای رعایت قوانین پرسپکتیو در عکاسی
می‌باشند.
