نمایشگاه هنر ایران: عکاسی فاین آرت منعکس کننده احساسات و زیبایی
“فاین آرت“ برای بیان حس زیبایی شناسی، برقرای ارتباط و یا ایجاد تفکر به وجود آمده است. این هنر بیش از آنکه برای اهداف کاربردی ساخته شده باشد برای پرداختن به اهداف زیبایی شناسانه ایجاد شده . این هنر نوعی از انواع هنر است که در درجه اول به منظور فراهم آوردن زیبایی و لذت و نه برای استفاده تجاری ایجاد شده است. به همین دلیل فاین آرت به نشاط بخشی، تفکر برانگیز بودن، و زندگی بخش بودن آن شناخته می شود .
هنر زیبا نیازی به پیروی از مقررات ندارد و فقط باید به گونه ای باشد که مخاطبان از آن لذت ببرند. همچنین لزومی ندارد که با تئوری های هنری مورد بررسی قرار بگیرد. علاوه بر این همه افراد لزوما از هر قطعه از هنر های زیبا لذت نمی برند. در واقع بسیاری از هنرمندان معاصر خالق آثاری هستند که ممکن است با درنظر گرفتن قوانین هنر وحشتناک به نظر برسند و توسط منتقدان مورد هجمه قرار گیرد. فاین آرت حتی ممکن است شامل آثاری باشد که باعث ایجاد تشویش در مخاطب شود اما با این حال معیار سنجش میزان موفقیت یک اثر فاین آرت پاسخ احساسی است که در بیننده بر می انگیزد.
نمایشگاه هنر ایران: یک طرح ، نقاشی یا عکس لزوما نباید پنجره ای رو به لحظه در زمان باشد بلکه یک اثر باید منعکس کننده احساسات ، عواطف و زیبایی آن لحظه از زمان باشد. که این مسئله مقدمه ای برای بررسی سوال اصلی است یعنی اینکه:
پس از معرفی هنر فاین آرت می توانیم عکاسی فاین آرت را به عنوان شاخه ای از هنر زیبا قلمداد کنیم که با یک دوربین ایجاد می شود. تفاوتی عمده بین یک عکس اسنپ شات و یک عکس فاین آرت وجود دارد. اسنپ شات لحظه ای از زمان را ثبت می کند در حالی که عکس فاین آرت حکایت گر احساسات، عواطف و زیبایی آن لحظه از زمان است و اگر چه ترجیح شخصی من این است که عکسی زیبا خلق کنم اما لازم نیست که یک عکس برای اینکه در دسته فاین آرت قرار گیرد حتما عکسی زیبا باشد.
نمایشگاه هنر ایران: نکته بعدی این است که عکس فاین آرت تعهدی برای نشان دادن واقعیت ندارد. کسانی هستند که استدلال می کنند که یک عکس فاین آرت در واقع به مخاطب تنها اجازه می دهد تا جهان را همان گونه که ذهن عکاس برای مخاطبین تصویر می کند ببینند. اما آنچه که ما با چشم خود می بینیم لزوما همان چیزی نیست که با ذهن خود می بینیم کما اینکه من در موارد متعددی پس از بستن کادر و فشردن دکمه شاتر دریافته ام که نتیجه کار، آن چه که من به عنوان عکاس دیده ام و در ذهن داشتم نیست . در واقع یک عکس هنگام چاپ یا انتشار همان چیزی است که در منظره یاب دوربین دیده می شود و نه بیشتر.
